Salmi 102
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 'Preghiera di un afflitto che è stanco' 'e sfoga dinanzi a Dio la sua angoscia'. | 1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus. |
2 Signore, ascolta la mia preghiera, a te giunga il mio grido. | 2 Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus. |
3 Non nascondermi il tuo volto; nel giorno della mia angoscia piega verso di me l'orecchio. Quando ti invoco: presto, rispondimi. | 3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis ; qui sanat omnes infirmitates tuas : |
4 Si dissolvono in fumo i miei giorni e come brace ardono le mie ossa. | 4 qui redimit de interitu vitam tuam ; qui coronat te in misericordia et miserationibus : |
5 Il mio cuore abbattuto come erba inaridisce, dimentico di mangiare il mio pane. | 5 qui replet in bonis desiderium tuum ; renovabitur ut aquilæ juventus tua : |
6 Per il lungo mio gemere aderisce la mia pelle alle mie ossa. | 6 faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus. |
7 Sono simile al pellicano del deserto, sono come un gufo tra le rovine. | 7 Notas fecit vias suas Moysi ; filiis Israël voluntates suas. |
8 Veglio e gemo come uccello solitario sopra un tetto. | 8 Miserator et misericors Dominus : longanimis, et multum misericors. |
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici, furenti imprecano contro il mio nome. | 9 Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur. |
10 Di cenere mi nutro come di pane, alla mia bevanda mescolo il pianto, | 10 Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis. |
11 davanti alla tua collera e al tuo sdegno, perché mi sollevi e mi scagli lontano. | 11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se ; |
12 I miei giorni sono come ombra che declina, e io come erba inaridisco. | 12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras. |
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno, il tuo ricordo per ogni generazione. | 13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se. |
14 Tu sorgerai, avrai pietà di Sion, perché è tempo di usarle misericordia: l'ora è giunta. | 14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum ; recordatus est quoniam pulvis sumus. |
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietre e li muove a pietà la sua rovina. | 15 Homo, sicut f?num dies ejus ; tamquam flos agri, sic efflorebit : |
16 I popoli temeranno il nome del Signore e tutti i re della terra la tua gloria, | 16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum. |
17 quando il Signore avrà ricostruito Sion e sarà apparso in tutto il suo splendore. | 17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum, |
18 Egli si volge alla preghiera del misero e non disprezza la sua supplica. | 18 his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea. |
19 Questo si scriva per la generazione futura e un popolo nuovo darà lode al Signore. | 19 Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur. |
20 Il Signore si è affacciato dall'alto del suo santuario, dal cielo ha guardato la terra, | 20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus : potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus. |
21 per ascoltare il gemito del prigioniero, per liberare i condannati a morte; | 21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus ; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus. |
22 perché sia annunziato in Sion il nome del Signore e la sua lode in Gerusalemme, | 22 Benedicite Domino, omnia opera ejus : in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino. |
23 quando si aduneranno insieme i popoli e i regni per servire il Signore. | |
24 Ha fiaccato per via la mia forza, ha abbreviato i miei giorni. | |
25 Io dico: Mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni generazione. | |
26 In principio tu hai fondato la terra, i cieli sono opera delle tue mani. | |
27 Essi periranno, ma tu rimani, tutti si logorano come veste, come un abito tu li muterai ed essi passeranno. | |
28 Ma tu resti lo stesso e i tuoi anni non hanno fine. | |
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora, resterà salda davanti a te la loro discendenza. |