Psalmi 74

VULGATA	LXX
1 In finem, ne corrumpas. Psalmus cantici Asaph.	1 εις το τελος μη διαφθειρης ψαλμος τω ασαφ ωδης
2 Confitebimur tibi, Deus, confitebimur, et invocabimus nomen tuum ; narrabimus mirabilia tua.	2 εξομολογησομεθα σοι ο θεος εξομολογησομεθα και επικαλεσομεθα το ονομα σου
3 Cum accepero tempus, ego justitias judicabo.	3 διηγησομαι παντα τα θαυμασια σου οταν λαβω καιρον εγω ευθυτητας κρινω
4 Liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea : ego confirmavi columnas ejus.	4 ετακη η γη και παντες οι κατοικουντες εν αυτη εγω εστερεωσα τους στυλους αυτης διαψαλμα
5 Dixi iniquis : Nolite inique agere : et delinquentibus : Nolite exaltare cornu :	5 ειπα τοις παρανομουσιν μη παρανομειτε και τοις αμαρτανουσιν μη υψουτε κερας
6 nolite extollere in altum cornu vestrum ; nolite loqui adversus Deum iniquitatem.	6 μη επαιρετε εις υψος το κερας υμων μη λαλειτε κατα του θεου αδικιαν
7 Quia neque ab oriente, neque ab occidente, neque a desertis montibus :	7 οτι ουτε απο εξοδων ουτε απο δυσμων ουτε απο ερημων ορεων
8 quoniam Deus judex est. Hunc humiliat, et hunc exaltat :	8 οτι ο θεος κριτης εστιν τουτον ταπεινοι και τουτον υψοι
9 quia calix in manu Domini vini meri, plenus misto. Et inclinavit ex hoc in hoc ; verumtamen fæx ejus non est exinanita : bibent omnes peccatores terræ.	9 οτι ποτηριον εν χειρι κυριου οινου ακρατου πληρες κερασματος και εκλινεν εκ τουτου εις τουτο πλην ο τρυγιας αυτου ουκ εξεκενωθη πιονται παντες οι αμαρτωλοι της γης
10 Ego autem annuntiabo in sæculum ; cantabo Deo Jacob :	10 εγω δε αγαλλιασομαι εις τον αιωνα ψαλω τω θεω ιακωβ
11 et omnia cornua peccatorum confringam, et exaltabuntur cornua justi.	11 και παντα τα κερατα των αμαρτωλων συγκλασω και υψωθησεται τα κερατα του δικαιου