Psalmi 36

VULGATA	LXX
1 Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus, neque zelaveris facientes iniquitatem :	1 του δαυιδ μη παραζηλου εν πονηρευομενοις μηδε ζηλου τους ποιουντας την ανομιαν
2 quoniam tamquam f?num velociter arescent, et quemadmodum olera herbarum cito decident.	2 οτι ωσει χορτος ταχυ αποξηρανθησονται και ωσει λαχανα χλοης ταχυ αποπεσουνται
3 Spera in Domino, et fac bonitatem ; et inhabita terram, et pasceris in divitiis ejus.	3 ελπισον επι κυριον και ποιει χρηστοτητα και κατασκηνου την γην και ποιμανθηση επι τω πλουτω αυτης
4 Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui.	4 κατατρυφησον του κυριου και δωσει σοι τα αιτηματα της καρδιας σου
5 Revela Domino viam tuam, et spera in eo, et ipse faciet.	5 αποκαλυψον προς κυριον την οδον σου και ελπισον επ' αυτον και αυτος ποιησει
6 Et educet quasi lumen justitiam tuam, et judicium tuum tamquam meridiem.	6 και εξοισει ως φως την δικαιοσυνην σου και το κριμα σου ως μεσημβριαν
7 Subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo qui prosperatur in via sua ; in homine faciente injustitias.	7 υποταγηθι τω κυριω και ικετευσον αυτον μη παραζηλου εν τω κατευοδουμενω εν τη οδω αυτου εν ανθρωπω ποιουντι παρανομιας
8 Desine ab ira, et derelinque furorem ; noli æmulari ut maligneris.	8 παυσαι απο οργης και εγκαταλιπε θυμον μη παραζηλου ωστε πονηρευεσθαι
9 Quoniam qui malignantur exterminabuntur ; sustinentes autem Dominum, ipsi hæreditabunt terram.	9 οτι οι πονηρευομενοι εξολεθρευθησονται οι δε υπομενοντες τον κυριον αυτοι κληρονομησουσιν γην
10 Et adhuc pusillum, et non erit peccator ; et quæres locum ejus, et non invenies.	10 και ετι ολιγον και ου μη υπαρξη ο αμαρτωλος και ζητησεις τον τοπον αυτου και ου μη ευρης
11 Mansueti autem hæreditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.	11 οι δε πραεις κληρονομησουσιν γην και κατατρυφησουσιν επι πληθει ειρηνης
12 Observabit peccator justum, et stridebit super eum dentibus suis.	12 παρατηρησεται ο αμαρτωλος τον δικαιον και βρυξει επ' αυτον τους οδοντας αυτου
13 Dominus autem irridebit eum, quoniam prospicit quod veniet dies ejus.	13 ο δε κυριος εκγελασεται αυτον οτι προβλεπει οτι ηξει η ημερα αυτου
14 Gladium evaginaverunt peccatores ; intenderunt arcum suum : ut dejiciant pauperem et inopem, ut trucident rectos corde.	14 ρομφαιαν εσπασαντο οι αμαρτωλοι ενετειναν τοξον αυτων του καταβαλειν πτωχον και πενητα του σφαξαι τους ευθεις τη καρδια
15 Gladius eorum intret in corda ipsorum, et arcus eorum confringatur.	15 η ρομφαια αυτων εισελθοι εις την καρδιαν αυτων και τα τοξα αυτων συντριβειησαν
16 Melius est modicum justo, super divitias peccatorum multas :	16 κρεισσον ολιγον τω δικαιω υπερ πλουτον αμαρτωλων πολυν
17 quoniam brachia peccatorum conterentur : confirmat autem justos Dominus.	17 οτι βραχιονες αμαρτωλων συντριβησονται υποστηριζει δε τους δικαιους κυριος
18 Novit Dominus dies immaculatorum, et hæreditas eorum in æternum erit.	18 γινωσκει κυριος τας οδους των αμωμων και η κληρονομια αυτων εις τον αιωνα εσται
19 Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur :	19 ου καταισχυνθησονται εν καιρω πονηρω και εν ημεραις λιμου χορτασθησονται
20 quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient.	20 οτι οι αμαρτωλοι απολουνται οι δε εχθροι του κυριου αμα τω δοξασθηναι αυτους και υψωθηναι εκλιποντες ωσει καπνος εξελιπον
21 Mutuabitur peccator, et non solvet ; justus autem miseretur et tribuet :	21 δανειζεται ο αμαρτωλος και ουκ αποτεισει ο δε δικαιος οικτιρει και διδοι
22 quia benedicentes ei hæreditabunt terram ; maledicentes autem ei disperibunt.	22 οτι οι ευλογουντες αυτον κληρονομησουσι γην οι δε καταρωμενοι αυτον εξολεθρευθησονται
23 Apud Dominum gressus hominis dirigentur, et viam ejus volet.	23 παρα κυριου τα διαβηματα ανθρωπου κατευθυνεται και την οδον αυτου θελησει
24 Cum ceciderit, non collidetur, quia Dominus supponit manum suam.	24 οταν πεση ου καταραχθησεται οτι κυριος αντιστηριζει χειρα αυτου
25 Junior fui, etenim senui ; et non vidi justum derelictum, nec semen ejus quærens panem.	25 νεωτερος εγενομην και γαρ εγηρασα και ουκ ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτους
26 Tota die miseretur et commodat ; et semen illius in benedictione erit.	26 ολην την ημεραν ελεα και δανειζει και το σπερμα αυτου εις ευλογιαν εσται
27 Declina a malo, et fac bonum, et inhabita in sæculum sæculi :	27 εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον και κατασκηνου εις αιωνα αιωνος
28 quia Dominus amat judicium, et non derelinquet sanctos suos : in æternum conservabuntur. Injusti punientur, et semen impiorum peribit.	28 οτι κυριος αγαπα κρισιν και ουκ εγκαταλειψει τους οσιους αυτου εις τον αιωνα φυλαχθησονται ανομοι δε εκδιωχθησονται και σπερμα ασεβων εξολεθρευθησεται
29 Justi autem hæreditabunt terram, et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.	29 δικαιοι δε κληρονομησουσι γην και κατασκηνωσουσιν εις αιωνα αιωνος επ' αυτης
30 Os justi meditabitur sapientiam, et lingua ejus loquetur judicium.	30 στομα δικαιου μελετησει σοφιαν και η γλωσσα αυτου λαλησει κρισιν
31 Lex Dei ejus in corde ipsius, et non supplantabuntur gressus ejus.	31 ο νομος του θεου αυτου εν καρδια αυτου και ουχ υποσκελισθησεται τα διαβηματα αυτου
32 Considerat peccator justum, et quærit mortificare eum.	32 κατανοει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει του θανατωσαι αυτον
33 Dominus autem non derelinquet eum in manibus ejus, nec damnabit eum cum judicabitur illi.	33 ο δε κυριος ου μη εγκαταλιπη αυτον εις τας χειρας αυτου ουδε μη καταδικασηται αυτον οταν κρινηται αυτω
34 Exspecta Dominum, et custodi viam ejus, et exaltabit te ut hæreditate capias terram : cum perierint peccatores, videbis.	34 υπομεινον τον κυριον και φυλαξον την οδον αυτου και υψωσει σε του κατακληρονομησαι γην εν τω εξολεθρευεσθαι αμαρτωλους οψη
35 Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani :	35 ειδον ασεβη υπερυψουμενον και επαιρομενον ως τας κεδρους του λιβανου
36 et transivi, et ecce non erat ; et quæsivi eum, et non est inventus locus ejus.	36 και παρηλθον και ιδου ουκ ην και εζητησα αυτον και ουχ ευρεθη ο τοπος αυτου
37 Custodi innocentiam, et vide æquitatem, quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.	37 φυλασσε ακακιαν και ιδε ευθυτητα οτι εστιν εγκαταλειμμα ανθρωπω ειρηνικω
38 Injusti autem disperibunt simul ; reliquiæ impiorum interibunt.	38 οι δε παρανομοι εξολεθρευθησονται επι το αυτο τα εγκαταλειμματα των ασεβων εξολεθρευθησονται
39 Salus autem justorum a Domino ; et protector eorum in tempore tribulationis.	39 σωτηρια δε των δικαιων παρα κυριου και υπερασπιστης αυτων εστιν εν καιρω θλιψεως
40 Et adjuvabit eos Dominus, et liberabit eos ; et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos, quia speraverunt in eo.	40 και βοηθησει αυτοις κυριος και ρυσεται αυτους και εξελειται αυτους εξ αμαρτωλων και σωσει αυτους οτι ηλπισαν επ' αυτον