Psalmi 31

VULGATA	NOVA VULGATA
1 Ipsi David intellectus. Beati quorum remissæ sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata.	1 Magistro chori. Psalmus. David.
2 Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum, nec est in spiritu ejus dolus.	2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; in iustitia tua libera me.
3 Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum clamarem tota die.	3 Inclina ad me aurem tuam, accelera, ut eruas me. Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias.
4 Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua, conversus sum in ærumna mea, dum configitur spina.	4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et pasces me.
5 Delictum meum cognitum tibi feci, et injustitiam meam non abscondi. Dixi : Confitebor adversum me injustitiam meam Domino ; et tu remisisti impietatem peccati mei.	5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, quoniam tu es fortitudo mea.
6 Pro hac orabit ad te omnis sanctus in tempore opportuno. Verumtamen in diluvio aquarum multarum, ad eum non approximabunt.	6 In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine, Deus veritatis.
7 Tu es refugium meum a tribulatione quæ circumdedit me ; exsultatio mea, erue me a circumdantibus me.	7 Odisti observantes vanitates supervacuas, ego autem in Domino speravi.
8 Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac qua gradieris ; firmabo super te oculos meos.	8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; agnovisti necessitates animae meae
9 Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus. In camo et freno maxillas eorum constringe, qui non approximant ad te.	9 nec conclusisti me in manibus inimici; statuisti in loco spatioso pedes meos.
10 Multa flagella peccatoris ; sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.	10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in maerore oculus meus, anima mea et venter meus.
11 Lætamini in Domino, et exsultate, justi ; et gloriamini, omnes recti corde.	11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus; infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea contabuerunt.
	12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis: qui videbant me foras, fugiebant a me.
	13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; factus sum tamquam vas perditum.
	14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; in eo dum convenirent simul adversum me, auferre animam meam consiliati sunt.
	15 Ego autem in te speravi, Domine; dixi: “ Deus meus es tu,
	16 in manibus tuis sortes meae ”. Eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me;
	17 illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua.
	18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; erubescant impii et obmutescant in inferno.
	19 Muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adversus iustum proterva in superbia et in abusione.
	20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum.
	21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum.
	22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
	23 Ego autem dixi in trepidatione mea: “ Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum ”. Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te.
	24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: fideles conservat Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam.
	25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes, qui speratis in Domino.