Psalmi 143

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Psalmus David. Adversus Goliath. Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad prælium, et digitos meos ad bellum.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου? ακροασθητι των δεησεων μου? αποκριθητι προς εμε κατα την αληθειαν σου, κατα την δικαιοσυνην σου.
2 Misericordia mea et refugium meum ; susceptor meus et liberator meus ; protector meus, et in ipso speravi, qui subdit populum meum sub me.	2 Και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου? διοτι δεν θελει δικαιωθη ενωπιον σου ουδεις ανθρωπος ζων.
3 Domine, quid est homo, quia innotuisti ei ? aut filius hominis, quia reputas eum ?	3 Διοτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου? εταπεινωσεν εως εδαφους την ζωην με εκαθισεν εις σκοτεινους τοπους, ως τους αιωνιους νεκρους.
4 Homo vanitati similis factus est ; dies ejus sicut umbra prætereunt.	4 Δια τουτο το πνευμα μου ειναι κατατεθλιμμενον εν εμοι, και η καρδια μου τεταραγμενη εντος μου.
5 Domine, inclina cælos tuos, et descende ; tange montes, et fumigabunt.	5 Ενθυμουμαι τας αρχαιας ημερας? διαλογιζομαι παντα τα εργα σου? μελετω εις τα ποιηματα των χειρων σου.
6 Fulgura coruscationem, et dissipabis eos ; emitte sagittas tuas, et conturbabis eos.	6 Εκτεινω προς σε τας χειρας μου? η ψυχη μου σε διψα ως γη ανυδρος. Διαψαλμα.
7 Emitte manum tuam de alto : eripe me, et libera me de aquis multis, de manu filiorum alienorum :	7 Ταχεως εισακουσον μου, Κυριε? το πνευμα μου εκλειπει? μη κρυψης το προσωπον σου απ εμου, και ομοιωθω μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον.
8 quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis.	8 Καμε με να ακουσω το πρωι το ελεος σου? διοτι επι σε εθεσα το θαρρος μου? καμε με να γνωρισω την οδον, εις την οποιαν πρεπει να περιπατω? διοτι προς σε υψωσα την ψυχην μου.
9 Deus, canticum novum cantabo tibi ; in psalterio decachordo psallam tibi.	9 Ελευθερωσον με εκ των εχθρων μου, Κυριε? προς σε κατεφυγον.
10 Qui das salutem regibus, qui redemisti David servum tuum de gladio maligno,	10 Διδαξον με να καμνω το θελημα σου? διοτι συ εισαι ο Θεος μου? το πνευμα σου το αγαθον ας με οδηγηση εις οδον ευθειαν.
11 eripe me, et erue me de manu filiorum alienorum, quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis.	11 Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, ζωοποιησον με? δια την δικαιοσυνην σου εξαγαγε την ψυχην μου εκ της στενοχωριας.
12 Quorum filii sicut novellæ plantationes in juventute sua ; filiæ eorum compositæ, circumornatæ ut similitudo templi.	12 Και δια το ελεος σου εξολοθρευσον τους εχθρους μου, και αφανισον παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου? διοτι εγω ειμαι δουλος σου.
13 Promptuaria eorum plena, eructantia ex hoc in illud ; oves eorum f?tosæ, abundantes in egressibus suis ;
14 boves eorum crassæ. Non est ruina maceriæ, neque transitus, neque clamor in plateis eorum.
15 Beatum dixerunt populum cui hæc sunt ; beatus populus cujus Dominus Deus ejus.