Jó 32

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibivideretur.	1 I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi, gdyż w oczach własnych był on sprawiedliwy.
2 Et iratus indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites decognatione Ram; iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceretcoram Deo.	2 Wtedy wybuchnął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Rozgniewał się na Hioba, że się uznaje u sprawiedliwego Boga.
3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissentresponsionem, sed tantummodo condemnassent Iob.	3 Rozgniewał się i na trzech przyjaciół, że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga.
4 Igitur Eliu exspectavit Iobloquentem, eo quod seniores essent, qui loquebantur;	4 Odwlekał jednak Elihu rozmowę swą z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi.
5 cum autem vidisset Eliuquod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.	5 Teraz Elihu zauważył, że trzej mężowie nie wiedzą, co odpowiedzieć, i wybuchnął gniewem.
6 Respondensque Eliufilius Barachel Buzites dixit: “ Iunior sum tempore, vos autem antiquiores; idcirco veritus sum et timui vobis indicare meam sententiam.	6 Zabrał głos Elihu, syn Barakeela, Buzyta, i rzekł: Co do lat jestem młody, wy zaś jesteście już starzy: stąd się przeląkłem, strwożyłem, nie ujawniłem swej wiedzy.
7 Dixi: Aetas loquetur, et annorum multitudo docebit sapientiam.	7 Niech mówią lata - myślałem, podeszły wiek jest rozumny.
8 Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam.	8 Ale to duch w człowieku, to Wszechmocnego tchnienie go poucza.
9 Non sunt longaevi sapientes, nec senes intellegunt iudicium.	9 Mądrość nie z wiekiem przychodzi, a prawość nie tylko starcom jest znana.
10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.	10 Stąd mówię: Mnie posłuchajcie; niechaj przedstawię swą wiedzę!
11 Exspectavi enim sermones vestros, intendi aurem in prudentiam vestram, donec investigaretis,	11 Czekałem na wasze mowy, wasze dowody ważyłem; gdyście szukali wyrazów,
12 et ut vos intellegerem nitebar. Sed, ut video, non est qui possit arguere Iob et respondere ex vobis sermonibus eius.	12 zwracałem na was uwagę. Nikt z was nie zwyciężył Hioba, nikt mu już nie odpowiada.
13 Ne forte dicatis: “Invenimus sapientiam; Deus proiecit eum, non homo”.	13 Nie mówcie: Znaleźliśmy mądrość; odeprze go Bóg, a nie człowiek.
14 Non parabo mihi verba, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.	14 Własną przygotowuję mowę i nie tak, jak wy, mu odpowiem.
15 Extimuerunt nec responderunt ultra; abstuleruntque a se eloquia.	15 Zamilkli. Już więcej nie mówią: widocznie słów zabrakło.
16 Quoniam igitur exspectavi, et non sunt locuti, steterunt, nec ultra responderunt,	16 Czekałem. Nie odpowiadają. Stoją. Nie wiedzą, co odrzec.
17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam.	17 Niech ja z kolei coś powiem, niech ja wyjawię swą wiedzę!
18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus pectoris mei;	18 Gdyż słów jestem pełen, od wnętrza duch mnie przymusza.
19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.	19 Me serce jak wino zamknięte, rwie się jak nowe bukłaki.
20 Loquar et respirabo paululum, aperiam labia mea et respondebo.	20 Muszę powiedzieć dla ulgi. Otworzę swe usta. Przemówię.
21 Non accipiam personam viri et nulli homini blandiar.	21 Nie trzymam niczyjej strony. Nie będę schlebiał nikomu, gdyż dusza moja nie cierpi pochlebstw, wnet by mnie Stwórca usunął.
22 Nescio enim blandiri, quia in brevi tolleret me Factor meus.