Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 30


font
NOVA VULGATASMITH VAN DYKE
1 Nunc autem derident me
iuniores tempore,
quorum non dignabar patres
ponere cum canibus gregis mei;
1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo,
et robur iuvenile perierat totum.
2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.
3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine,
serotino tempore fiebant turbo et vastatio;
3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.
4 et mandebant herbas et arborum frutices,
et radix iuniperorum erat cibus eorum.
4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.
5 De medio eiciebantur,
clamabant contra eos tamquam fures;
5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.
6 ad ripas habitabant torrentium
et in cavernis terrae et petrarum;
6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.
7 inter frutices rudebant,
sub sentibus se congerebant;
7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.
8 filii stultorum et ignobilium
et de terra penitus exturbati.
8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض
9 Nunc in eorum canticum versus sum
et factus sum eis in proverbium.
9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.
10 Abominantur me et longe fugiunt a me
et faciem meam conspuere non verentur.
10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.
11 Pharetram enim suam aperuit et afflixit me
et frenum in os meum immisit.
11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.
12 Ad dexteram progenies surrexerunt;
pedes meos subverterunt
et complanaverunt contra me semitas ruinae.
12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.
13 Dissipaverunt itinera mea,
insidiati sunt mihi et praevaluerunt,
et non fuit qui ferret auxilium.
13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.
14 Quasi rupto muro et aperto irruerunt super me
et sub ruinis devoluti sunt.
14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.
15 Versi sunt contra me in terrores,
persequitur quasi ventus principatum meum,
et velut nubes pertransiit salus mea.
15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي
16 Nunc autem in memetipso effunditur anima mea;
et possident me dies afflictionis.
16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.
17 Nocte os meum perforatur doloribus;
et, qui me comedunt, non dormiunt.
17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.
18 In multitudine roboris tenent vestimentum meum
et quasi capitio tunicae succinxerunt me.
18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.
19 Proiecit me in lutum,
et assimilatus sum favillae et cineri.
19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.
20 Clamo ad te, et non exaudis me;
sto, et non respicis me.
20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.
21 Mutatus es mihi in crudelem
et in duritia manus tuae adversaris mihi.
21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.
22 Elevasti me
et quasi super ventum ponens dissolvisti me.
22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.
23 Scio quia morti trades me,
ubi constituta est domus omni viventi.
23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.
24 Verumtamen non ad ruinam mittit manum;
et in exitio eius erit salvatio.
24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها
25 An non flebam quondam super eo, qui afflictus erat,
et compatiebatur anima mea pauperi?
25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.
26 Exspectabam bona, et venerunt mihi mala;
praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae.
26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie;
praevenerunt me dies afflictionis.
27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.
28 Taetro vultu incedebam sine consolatione,
consurgens in turba clamabam.
28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.
29 Frater fui draconum
et socius struthionum.
29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.
30 Cutis mea denigrata est super me,
et ossa mea aruerunt prae caumate.
30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.
31 Versa est in luctum cithara mea,
et organum meum in vocem flentium.
31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين