Giobbe 30
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LXX |
---|---|
1 Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei; | 1 νυνι δε κατεγελασαν μου ελαχιστοι νυν νουθετουσιν με εν μερει ων εξουδενουν πατερας αυτων ους ουχ ηγησαμην ειναι αξιους κυνων των εμων νομαδων |
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et robur iuvenile perierat totum. | 2 και γε ισχυς χειρων αυτων ινα τι μοι επ' αυτους απωλετο συντελεια |
3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, serotino tempore fiebant turbo et vastatio; | 3 εν ενδεια και λιμω αγονος οι φευγοντες ανυδρον εχθες συνοχην και ταλαιπωριαν |
4 et mandebant herbas et arborum frutices, et radix iuniperorum erat cibus eorum. | 4 οι περικλωντες αλιμα επι ηχουντι οιτινες αλιμα ην αυτων τα σιτα ατιμοι δε και πεφαυλισμενοι ενδεεις παντος αγαθου οι και ριζας ξυλων εμασωντο υπο λιμου μεγαλου |
5 De medio eiciebantur, clamabant contra eos tamquam fures; | 5 επανεστησαν μοι κλεπται |
6 ad ripas habitabant torrentium et in cavernis terrae et petrarum; | 6 ων οι οικοι αυτων ησαν τρωγλαι πετρων |
7 inter frutices rudebant, sub sentibus se congerebant; | 7 ανα μεσον ευηχων βοησονται οι υπο φρυγανα αγρια διητωντο |
8 filii stultorum et ignobilium et de terra penitus exturbati. | 8 αφρονων υιοι και ατιμων ονομα και κλεος εσβεσμενον απο γης |
9 Nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis in proverbium. | 9 νυνι δε κιθαρα εγω ειμι αυτων και εμε θρυλημα εχουσιν |
10 Abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur. | 10 εβδελυξαντο δε με αποσταντες μακραν απο δε προσωπου μου ουκ εφεισαντο πτυελον |
11 Pharetram enim suam aperuit et afflixit me et frenum in os meum immisit. | 11 ανοιξας γαρ φαρετραν αυτου εκακωσεν με και χαλινον του προσωπου μου εξαπεστειλαν |
12 Ad dexteram progenies surrexerunt; pedes meos subverterunt et complanaverunt contra me semitas ruinae. | 12 επι δεξιων βλαστου επανεστησαν ποδα αυτων εξετειναν και ωδοποιησαν επ' εμε τριβους απωλειας αυτων |
13 Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi et praevaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium. | 13 εξετριβησαν τριβοι μου εξεδυσεν γαρ μου την στολην |
14 Quasi rupto muro et aperto irruerunt super me et sub ruinis devoluti sunt. | 14 βελεσιν αυτου κατηκοντισεν με κεχρηται μοι ως βουλεται εν οδυναις πεφυρμαι |
15 Versi sunt contra me in terrores, persequitur quasi ventus principatum meum, et velut nubes pertransiit salus mea. | 15 επιστρεφονται δε μου αι οδυναι ωχετο μου η ελπις ωσπερ πνευμα και ωσπερ νεφος η σωτηρια μου |
16 Nunc autem in memetipso effunditur anima mea; et possident me dies afflictionis. | 16 και νυν επ' εμε εκχυθησεται η ψυχη μου εχουσιν δε με ημεραι οδυνων |
17 Nocte os meum perforatur doloribus; et, qui me comedunt, non dormiunt. | 17 νυκτι δε μου τα οστα συγκεκαυται τα δε νευρα μου διαλελυται |
18 In multitudine roboris tenent vestimentum meum et quasi capitio tunicae succinxerunt me. | 18 εν πολλη ισχυι επελαβετο μου της στολης ωσπερ το περιστομιον του χιτωνος μου περιεσχεν με |
19 Proiecit me in lutum, et assimilatus sum favillae et cineri. | 19 ηγησαι δε με ισα πηλω εν γη και σποδω μου η μερις |
20 Clamo ad te, et non exaudis me; sto, et non respicis me. | 20 κεκραγα δε προς σε και ουκ εισακουεις μου εστησαν και κατενοησαν με |
21 Mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi. | 21 επεβης δε μοι ανελεημονως χειρι κραταια με εμαστιγωσας |
22 Elevasti me et quasi super ventum ponens dissolvisti me. | 22 εταξας δε με εν οδυναις και απερριψας με απο σωτηριας |
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi. | 23 οιδα γαρ οτι θανατος με εκτριψει οικια γαρ παντι θνητω γη |
24 Verumtamen non ad ruinam mittit manum; et in exitio eius erit salvatio. | 24 ει γαρ οφελον δυναιμην εμαυτον χειρωσασθαι η δεηθεις γε ετερου και ποιησει μοι τουτο |
25 An non flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi? | 25 εγω δε επι παντι αδυνατω εκλαυσα εστεναξα δε ιδων ανδρα εν αναγκαις |
26 Exspectabam bona, et venerunt mihi mala; praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae. | 26 εγω δε επεχων αγαθοις ιδου συνηντησαν μοι μαλλον ημεραι κακων |
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie; praevenerunt me dies afflictionis. | 27 η κοιλια μου εξεζεσεν και ου σιωπησεται προεφθασαν με ημεραι πτωχειας |
28 Taetro vultu incedebam sine consolatione, consurgens in turba clamabam. | 28 στενων πεπορευμαι ανευ φιμου εστηκα δε εν εκκλησια κεκραγως |
29 Frater fui draconum et socius struthionum. | 29 αδελφος γεγονα σειρηνων εταιρος δε στρουθων |
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt prae caumate. | 30 το δε δερμα μου εσκοτωται μεγαλως τα δε οστα μου απο καυματος |
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium. | 31 απεβη δε εις παθος μου η κιθαρα ο δε ψαλμος μου εις κλαυθμον εμοι |