Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 29

font
NOVA VULGATALXX
1 Addidit quoque Iob assumens parabolam suam et di xit:
1 ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω
2 “ Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos,
secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
2 τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν
3 Quando splendebat lucerna eius super caput meum,
et ad lumen eius ambulabam in tenebris.
3 ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει
4 Sicut fui in diebus adulescentiae meae,
quando familiaris Deus erat in tabernaculo meo,
4 οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου
5 quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei,
5 οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες
6 quando lavabam pedes meos lacte,
et petra fundebat mihi rivos olei.
6 οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι
7 Quando procedebam ad portam civitatis
et in platea parabam cathedram mihi,
7 οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος
8 videbant me iuvenes et abscondebantur,
et senes assurgentes stabant.
8 ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν
9 Principes cessabant loqui
et digitum superponebant ori suo.
9 αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι
10 Vocem suam cohibebant duces,
et lingua eorum palato suo adhaerebat.
10 οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη
11 Auris audiens beatificabat me,
et oculus videns testimonium reddebat mihi,
11 οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem
et pupillum, cui non esset adiutor.
12 διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα
13 Benedictio perituri super me veniebat,
et cor viduae iubilare feci.
13 ευλογια απολλυμενου επ' εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν
14 Iustitia indutus sum et vestivi me,
sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
14 δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι
15 Oculus fui caeco
et pes claudo;
15 οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων
16 pater eram pauperum
et causam viri ignoti diligentissime investigabam.
16 εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα
17 Conterebam molas iniqui
et de dentibus illius auferebam praedam.
17 συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα
18 Dicebamque: In nidulo meo moriar
et sicut palma multiplicabo dies.
18 ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω
19 Radix mea aperta est secus aquas,
et ros morabitur in ramis meis.
19 η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου
20 Gloria mea semper innovabitur,
et arcus meus in manu mea instaurabitur.
20 η δοξα μου καινη μετ' εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται
21 Qui me audiebant, blandiebantur
et intenti tacebant ad consilium meum.
21 εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη
22 Verbis meis addere nihil audebant,
et super illos stillabat eloquium meum.
22 επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν
23 Exspectabant me sicut pluviam
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
23 ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν
24 Si quando ridebam ad eos, non credebant,
et lux vultus mei non cadebat in terram.
24 εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus;
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu,
eram tamen maerentium consolator.
25 εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων