Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Giobbe 10


font
NOVA VULGATABIBBIA MARTINI
1 Taedet animam meam vitae meae;
dimittam adversum me eloquium meum,
loquar in amaritudine animae meae.
1 Noioso è divenuto all'anima mia il vivere: lascerò libero il corso alle mie parole contro di me: parlerò nell'amarezza dell'anima mia.
2 Dicam Deo: Noli me condemnare,
indica mihi cur me ita iudices.
2 Dirò a Dio: Non voler tu condannarmi: fammi sapere il perché in tal guisa mi giudichi.
3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me
et calumnieris me, opus manuum tuarum,
et super consilium impiorum arrideas?
3 Parrà egli forse a te ben fatto il calunniarmi, e l'opprimer me opera delle tue mani, e favorire i consigli degli empj?
4 Numquid oculi carnei tibi sunt,
aut, sicut videt homo, et tu videbis?
4 Son eglino forse gli occhi tuoi occhi di carne? E la tua vista sarà ella simile a quella dell'uomo?
5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
5 Sun eglino forse i giorni tuoi come gli giorni dell'uomo, e gli anni tuoi simili agli anni dell'uomo?
6 ut quaeras iniquitatem meam
et peccatum meum scruteris,
6 Onde tu abbi da ire indagando le mie iniquità, e investigando i miei peccati,
7 cum scias quia nihil impium fecerim,
et sit nemo, qui de manu tua possit eruere?
7 Per sapere che nulla ho fatto di empio, e non v'ha chi possa sottrarmi alla tua mano.
8 Manus tuae fecerunt me
et plasmaverunt me totum in circuitu;
et sic repente praecipitas me?
8 Le mani tue mi lavorarono, e tutto parte a parte mi impastarono, e sì di repente mi atterri?
9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me
et in pulverem reduces me.
9 Di grazia ricorditi, che qual vaso di fango tu mi facesti, e nella polvere mi tornerai.
10 Nonne sicut lac mulsisti me
et sicut caseum me coagulasti?
10 Non fosti tu forse, che mi spremesti qual latte, e mi rappigliasti come latte acquagliato?
11 Pelle et carnibus vestisti me;
ossibus et nervis compegisti me.
11 Di pelle, e di carne tu mi vestisti, mi tessesti di ossa, e di nervi:
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
12 Mi donasti vita, e misericordia, il tuo favore custodì il mio spirito.
13 Licet haec celes in corde tuo,
tamen scio haec in animo tuo versari.
13 Abbenchè tu queste cose nasconda in cuor tuo, io però so che di tutte hai memoria.
14 Si peccaverim, observas me
et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris.
14 Se io peccai, e per un tempo mi perdonasti: perché non permetti, che io sia mondo dalla mia iniquità?
15 Et si impius fuero, vae mihi est;
et si iustus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
15 E guai a me se io fossi empio; e se giusto fossi, non alzerei la testa satollo di afflizione, e di miseria.
16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me
et iterum mirabilem te exhibebis in me.
16 E per la superbia mi prenderai qual lionessa, e in maniera portentosa tornerai a tormentarmi.
17 Instauras testes tuos contra me
et multiplicas iram tuam adversum me,
et poenae militant in me.
17 Tu novi testimoni produci contro di me, e contro di me raddoppi il tuo sdegno, e un esercito di travaglj fa a me guerra.
18 Quare de vulva eduxisti me?
Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!
18 Perché fuor mi traesti dal sen materno? Foss' io stato consunto, senza che occhio umano m'avesse veduto.
19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
19 Foss'io stato (come se non avessi avuta esistenza) trasportato dal sen materno al sepolcro.
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi?
Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,
20 Non finirà egli ben presto il numero de' miei giorni? lascia adunque ch'io pianga alcun poco il mio dolore:
21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrarum et umbrae mortis,
21 Prima ch'io men vada colà donde non tornerò, a quella tenebrosa terra ingombrata da caligine di morte:
22 terram caliginis et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat ”.
22 Terra di miseria, e di scurità, dove l'ombra di morte, e non verun ordine, ma sempiterno orrore ha sua stanza.