Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Giobbe 10


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Taedet animam meam vitae meae;
dimittam adversum me eloquium meum,
loquar in amaritudine animae meae.
1 Asco tiene mi alma de mi vida: derramaré mis quejas sobre mí, hablaré en la amargura de mi alma.
2 Dicam Deo: Noli me condemnare,
indica mihi cur me ita iudices.
2 Diré a Dios: ¡No me condenes, hazme saber por qué me enjuicias!
3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me
et calumnieris me, opus manuum tuarum,
et super consilium impiorum arrideas?
3 ¿Acaso te está bien mostrarte duro, menospreciar la obra de tus manos, y el plan de los malvados avalar?
4 Numquid oculi carnei tibi sunt,
aut, sicut videt homo, et tu videbis?
4 ¿Tienes tú ojos de carne? ¿Como ve un mortal, ves tú?
5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
5 ¿Son tus días como los de un mortal? ¿tus años como los días de un hombre?,
6 ut quaeras iniquitatem meam
et peccatum meum scruteris,
6 ¡para que andes rebuscando mi falta, inquiriendo mi pecado,
7 cum scias quia nihil impium fecerim,
et sit nemo, qui de manu tua possit eruere?
7 aunque sabes muy bien que yo no soy culpable, y que nadie puede de tus manos librar!
8 Manus tuae fecerunt me
et plasmaverunt me totum in circuitu;
et sic repente praecipitas me?
8 Tus manos me formaron, me plasmaron, ¡y luego, en arrebato, quieres destruirme!
9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me
et in pulverem reduces me.
9 Recuerda que me hiciste como se amasa el barro, y que al polvo has de devolverme.
10 Nonne sicut lac mulsisti me
et sicut caseum me coagulasti?
10 ¿No me vertiste como leche y me cuajaste como queso?
11 Pelle et carnibus vestisti me;
ossibus et nervis compegisti me.
11 De piel y de carne me vestiste y me tejiste de huesos y de nervios.
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
12 Luego con la vida me agraciaste y tu solicitud cuidó mi aliento.
13 Licet haec celes in corde tuo,
tamen scio haec in animo tuo versari.
13 Y algo más todavía guardabas en tu corazón, sé lo que aún en tu mente quedaba:
14 Si peccaverim, observas me
et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris.
14 el vigilarme por si peco. y no verme inocente de mi culpa.
15 Et si impius fuero, vae mihi est;
et si iustus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
15 Si soy culpable, ¡desgraciado de mí! y si soy inocente, no levanto la cabeza, ¡yo saturado de ignominia, borracho de aflicción!
16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me
et iterum mirabilem te exhibebis in me.
16 Y si la levanto, como un león me das caza, y repites tus proezas a mi costa.
17 Instauras testes tuos contra me
et multiplicas iram tuam adversum me,
et poenae militant in me.
17 Contra mí tu hostilidad renuevas, redoblas tu saña contra mí; sin tregua me asaltan tus tropas de relevo.
18 Quare de vulva eduxisti me?
Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!
18 ¿Para qué me sacaste del seno? Habría muerto sin que me viera ningún ojo;
19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
19 sería como si no hubiera existido, del vientre se me habría llevado hasta la tumba.
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi?
Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,
20 ¿No son bien poco los días de mi existencia? Apártate de mí para gozar de un poco de consuelo,
21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrarum et umbrae mortis,
21 antes que me vaya, para ya no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra,
22 terram caliginis et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat ”.
22 tierra de oscuridad y de desorden, donde la misma claridad es como la calígine.