Giobbe 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae. | 1 Mi alma está asqueada de la vida, quiero dar libre curso a mi queja, expresaré toda mi amargura. |
2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices. | 2 Diré a Dios: «No me condenes, dame a conocer por qué me recriminas». |
3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas? | 3 ¿Es un placer para ti oprimir, despreciar la obra de tus manos y favorecer el designio de los malvados? |
4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis? | 4 ¿Acaso tienes ojos de carne? ¿Ves tú las cosas como las ven los hombres? |
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, | 5 ¿Son tus días como los de un mortal y tus años como los días de un hombre, |
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris, | 6 para que estés al acecho de mi culpa y vayas en busca de mi pecado, |
7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere? | 7 aún sabiendo que no soy culpable y que nadie puede librar de tu mano? |
8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me? | 8 Tus manos me modelaron y me hicieron, y luego, cambiando de parecer, me destruyes. |
9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me. | 9 Acuérdate que me hiciste de la arcilla y que me harás retornar al polvo. |
10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti? | 10 ¿Acaso no me derramaste como leche y me cuajaste como el queso? |
11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me. | 11 Me revestiste de piel y de carne y me tejiste con huesos y tendones. |
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum. | 12 Me diste la vida y me trataste con amor, y tu solicitud preservó mi aliento. |
13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari. | 13 ¡Pero tú ocultabas alto en tu corazón, ahora comprendo lo que tenías pensado! |
14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris. | 14 Si yo peco, tú me vigilas y no me absuelves de mi culpa. |
15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria. | 15 Si soy culpable, ¡ay de mí! Si soy inocente, tampoco puedo alzar cabeza, saturado de ignominia, embriagado de aflicción. |
16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me. | 16 Si me levanto, tú me cazas como un león y redoblas contra mi tu asombroso poder. |
17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me. | 17 Suscitas contra mí nuevos testigos, acrecientas tu furor contra mí y me atacas con tropas de relevo. |
18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret! | 18 ¿Por qué me sacaste del seno materno? Yo habría expirado sin que nadie me viera, |
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. | 19 sería como si nunca hubiera existido, me habrían llevado del vientre a la tumba. |
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum, | 20 ¡Duran tan poco los días de mi vida! ¡Apártate de mí! Así podré sonreír un poco, |
21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis, | 21 antes que me vaya, para no volver, a la región de las tinieblas y las sombras, |
22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”. | 22 a la tierra de la oscuridad y el desorden, donde la misma claridad es tiniebla. |