Giobbe 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae. | 1 L’anima mia si annoia della mia vita. Io mi lascerò scorrere addosso il mio lamento; Io parlerò nell’amaritudine dell’anima mia. |
2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices. | 2 Io dirò a Dio: Non condannarmi; Fammi assapere perchè tu litighi meco. |
3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas? | 3 Ti par egli ben fatto di oppressare, Di sdegnar l’opera delle tue mani, E di risplendere sopra il consiglio degli empi? |
4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis? | 4 Hai tu occhi di carne? Vedi tu come vede l’uomo? |
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, | 5 Sono i tuoi giorni come i giorni dell’uomo mortale? Sono i tuoi anni come l’età umana? |
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris, | 6 Che tu faccia inchiesta della mia iniquità, E prenda informazione del mio peccato? |
7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere? | 7 A te si appartiene di conoscere che io non son reo; E non vi è niuno che riscuota dalla tua mano |
8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me? | 8 Le tue mani mi hanno formato e composto; E tu mi distruggi tutto quanto d’ogn’intorno. |
9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me. | 9 Deh! ricordati che tu mi hai formato come dell’argilla; E tu mi fai ritornare in polvere. |
10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti? | 10 Non mi hai tu colato come latte, E fatto rappigliar come un cacio? |
11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me. | 11 Tu mi hai vestito di pelle e di carne E mi hai contesto d’ossa e di nervi. |
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum. | 12 Tu mi hai data la vita, ed hai usata benignità inverso me; E la tua cura ha guardato lo spirito mio. |
13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari. | 13 E pur tu avevi riposte queste cose nel cuor tuo; Io conosco che questo era appo te |
14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris. | 14 Se io ho peccato, tu mi hai notato, E non mi hai assolto della mia iniquità. |
15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria. | 15 Se io sono stato reo, guai a me; E se son giusto, non però alzo il capo, Essendo sazio d’ignominia, e veggendo la mia afflizione; |
16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me. | 16 E se pur l’alzo, tu mi cacci a giusa di fiero leone, E torni a dimostrarti maraviglioso contro a me. |
17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me. | 17 Tu mi produci in faccia nuovi testimoni tuoi; Tu accresci la tua indegnazione contro a me; Eserciti a muta sono sopra me. |
18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret! | 18 Perchè dunque mi hai tratto fuor della matrice? Io vi sarei spirato, e l’occhio d’alcuno non mi avrebbe veduto. |
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. | 19 Io sarei stato come se non avessi giammai avuto essere; Io sarei stato portato dal seno alla sepoltura. |
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum, | 20 I miei giorni non sono eglino poca cosa? cessa dunque, E rimanti da me, sì che io mi rinforzi un poco; |
21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis, | 21 Avanti che io me ne vada alla terra delle tenebre, Dell’ombra della morte, onde mai non tornerò; |
22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”. | 22 Alla terra d’oscurità simile a caligine; D’ombra di morte, ove non è ordine alcuno; E la quale, quando fa chiaro, è simile a caligine |