Giobbe 20

BIBBIA CEI 2008	Biblia Tysiąclecia
1 Sofar di Naamà prese a dire:	1 Wtedy zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:
2 «Per questo i miei pensieri mi spingono a rispondere e c’è fretta dentro di me.	2 Zaprawdę, odpowiedź moją dyktuje niepokój wywołany wewnętrznym wzburzeniem.
3 Ho ascoltato un rimprovero per me offensivo, ma uno spirito, dal mio interno, mi spinge a replicare.	3 Słuchając łajań złośliwych, duch mądry gotuje odpowiedź.
4 Non sai tu che da sempre, da quando l’uomo fu posto sulla terra,	4 Czyż nie wiesz? Od dawien dawna, odkąd jest człowiek na ziemi,
5 il trionfo degli empi è breve e la gioia del perverso è di un istante?	5 radość występnych jest krótka, szczęście niewiernego trwa chwilkę,
6 Anche se si innalzasse fino al cielo la sua statura e il suo capo toccasse le nubi,	6 choć w pysze chce sięgać po niebo i głową dotykać obłoków.
7 come il suo sterco sarebbe spazzato via per sempre e chi lo aveva visto direbbe: “Dov’è?”.	7 Na zawsze zaginie jak mierzwa, obecni powiedzą: A gdzież on?
8 Svanirà come un sogno, e non lo si troverà più, si dileguerà come visione notturna.	8 Jak sen przeminął, nie można go znaleźć - znikł niby nocne marzenie.
9 L’occhio avvezzo a vederlo più non lo vedrà né più lo scorgerà la sua casa.	9 Choć goni go oko, nie sięgnie, to miejsce nie ujrzy go więcej.
10 I suoi figli dovranno risarcire i poveri e le sue stesse mani restituiranno le sue ricchezze.	10 Synowie zwracają mienie ubogim, jego ręce oddają bogactwa.
11 Le sue ossa erano piene di vigore giovanile, con lui ora giacciono nella polvere.	11 Jego kości tak pełne były krzepy: wraz z nim ją kładą do prochu.
12 Se alla sua bocca fu dolce il male, se lo teneva nascosto sotto la sua lingua,	12 Słodkie zło w jego ustach, chętnie je miał pod językiem,
13 assaporandolo senza inghiottirlo, se lo tratteneva in mezzo al suo palato,	13 trzymał i nie chciał wypuścić, język do niego przykleił.
14 il suo cibo gli si guasterà nelle viscere, gli si trasformerà in veleno di vipere.	14 Pokarm spleśniał mu w trzewiach, żołądek zawiera truciznę;
15 I beni che ha divorato, dovrà vomitarli, Dio glieli caccerà fuori dal ventre.	15 dobra sam połknął i zwrócił: Bóg wyrzucił je z niego.
16 Veleno di vipere ha succhiato, una lingua di aspide lo ucciderà.	16 Wchłaniał on jad padalców, zabije go język żmijowy.
17 Non vedrà più ruscelli d’olio, fiumi di miele e fior di panna;	17 Nie spojrzy na wody płynące, choć płyną miodem i śmietaną.
18 darà ad altri il frutto della sua fatica senza mangiarne, come non godrà del frutto del suo commercio,	18 Zwrócił swój zysk nie połknięty. Nie cieszy go złupione bogactwo.
19 perché ha oppresso e abbandonato i miseri, ha rubato case invece di costruirle;	19 Skrzywdził, zasmucił ubogich, domy zagrabiał, nie stawiał;
20 perché non ha saputo calmare il suo ventre, con i suoi tesori non si salverà.	20 nie zaznał spokoju w swym wnętrzu, nie uratował się swoim skarbem.
21 Nulla è sfuggito alla sua voracità, per questo non durerà il suo benessere.	21 Nic nie uszło jego chciwości, stąd jego dobra nietrwałe.
22 Nel colmo della sua abbondanza si troverà in miseria; ogni sorta di sciagura piomberà su di lui.	22 Poczuje głód mimo obfitości, owładnie nim siła nieszczęścia.
23 Quando starà per riempire il suo ventre, Dio scaglierà su di lui la fiamma del suo sdegno e gli farà piovere addosso brace.	23 Gdy będzie czym wnętrze napełnić, Bóg ześle na niego żar swego gniewu, wyleje nań fale swej zapalczywości.
24 Se sfuggirà all’arma di ferro, lo trafiggerà l’arco di bronzo.	24 Uciekł przed bronią żelazną, przebije go łuk brązowy.
25 Se estrarrà la freccia dalla schiena, una spada lucente gli squarcerà il fegato. Lo assaliranno i terrori;	25 Przeszyje go, wyjdzie mu z grzbietu, błysk ostrza - z wątroby, owładnie nim przerażenie.
26 le tenebre più fitte gli saranno riservate. Lo divorerà un fuoco non attizzato da uomo, esso consumerà quanto è rimasto nella sua tenda.	26 Ciemność jak skarb zachowana, nie wzniecony ogień go strawi, zniszczy, co skryte w namiocie.
27 Riveleranno i cieli la sua iniquità e la terra si alzerà contro di lui.	27 Niebo odsłoni przewiny, ziemia dlań wrogiem się stanie.
28 Sparirà il raccolto della sua casa, tutto sarà disperso nel giorno della sua ira.	28 Rozdrapią mu skarby w jego domu, rozpłyną się w dzień Jego gniewu.
29 Questa è la sorte che Dio riserva all’uomo malvagio, l’eredità che Dio gli ha decretato».	29 To los odstępcy od Boga, dziedzictwo przez Boga przyznane.