Salmi 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | LXX |
---|---|
1 'Salmo. Di Asaf.' Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro! | 1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου |
2 Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi, | 2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω |
3 perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi. | 3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου |
4 Non c'è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo. | 4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν |
5 Non conoscono l'affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini. | 5 ως εις την εισοδον υπερανω |
6 Dell'orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito. | 6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην |
7 Esce l'iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi. | 7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου |
8 Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall'alto con prepotenza. | 8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης |
9 Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra. | 9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι |
10 Perciò seggono in alto, non li raggiunge la piena delle acque. | 10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος |
11 Dicono: "Come può saperlo Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?". | 11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος |
12 Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze. | 12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης |
13 Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell'innocenza le mie mani, | 13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος |
14 poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina. | 14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν |
15 Se avessi detto: "Parlerò come loro", avrei tradito la generazione dei tuoi figli. | 15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ |
16 Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei, | 16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον |
17 finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine. | 17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα |
18 Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina. | 18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου |
19 Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento! | 19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος |
20 Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine. | 20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων |
21 Quando si agitava il mio cuore e nell'intimo mi tormentavo, | 21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου |
22 io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia. | 22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν |
23 Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra. | 23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε |
24 Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria. | |
25 Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra. | |
26 Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre. | |
27 Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele. | |
28 Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion. |