Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 89


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis
a generatione in generationem.
1 Preghiera di Mosè uomo di Dio). Signore, tu sei stato il nostro rifugio di generazione in generazione.
2 Priusquam montes fierent,
aut formaretur terra et orbis,
a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus.
2 Prima che fossero fatti i monti, o che fosse formata la terra e il mondo, da tutta l'eternità, per tutti i secoli tu sei Dio.
3 Ne avertas hominem in humilitatem :
et dixisti : Convertimini, filii hominum.
3 Non ridurre l'uomo nell'abbiezione: bai pur detto: « Tornate a me, o figli degli uomini ».
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos
tamquam dies hesterna quæ præteriit :
et custodia in nocte
4 Mille anni dinanzi agli occhi tuoi sono come il giorno di ieri, già passato, e come vigilia notturna:
5 quæ pro nihilo habentur,
eorum anni erunt.
5 Come ciò che è stimato un niente saranno i loro anni.
6 Mane sicut herba transeat ;
mane floreat, et transeat ;
vespere decidat, induret, et arescat.
6 La vita, come l'erba, passa in un giorno: la mattina fiorisce e cresce, la sera cade, indurisce e secca.
7 Quia defecimus in ira tua,
et in furore tuo turbati sumus.
7 Veniamo meno pel tuo sdegno, siamo sconvolti pel tuo furore.
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo ;
sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.
8 Tu hai poste le nostre iniquità dinanzi a te, la nostra vita nella luce della tua faccia.
9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt,
et in ira tua defecimus.
Anni nostri sicut aranea meditabuntur ;
9 Così tutti i nostri giorni dileguano; siam consumati dal tuo furore, i nostri anni son fatti come tela di ragno.
10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni.
Si autem in potentatibus octoginta anni,
et amplius eorum labor et dolor ;
quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.
10 I giorni della nostra vita, messi insieme, arrivano a settant'anni; e, nei più robusti, a ottanta: il di più è affanno e dolore: viene la debolezza e siam portati via.
11 Quis novit potestatem iræ tuæ,
et præ timore tuo iram tuam
11 Chi può conoscere la potenza del tuo furore, e misurare, dal timore che ha di te, il tuo sdegno?
12 dinumerare ?
Dexteram tuam sic notam fac,
et eruditos corde in sapientia.
12 Facci conoscere la tua destra, in modo che diventiamo savi di cuore per la sapienza.
13 Convertere, Domine ; usquequo ?
et deprecabilis esto super servos tuos.
13 Ritorna a noi, o Signore; e fino a quando? Lasciati pregare riguardo ai tuoi servi.
14 Repleti sumus mane misericordia tua ;
et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
14 Fin dal mattino saziaci colla tua grazia da esultare e gioire per tutta la nostra vita.
15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti ;
annis quibus vidimus mala.
15 Rallegraci per i giorni in cui ci affliggesti, per gli anni in cui provammo la sventura.
16 Respice in servos tuos et in opera tua,
et dirige filios eorum.
16 Rivolgi uno sguardo ai tuoi servi, alla tua opera, e guida i loro figli.
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos,
et opera manuum nostrarum dirige super nos,
et opus manuum nostrarum dirige.
17 Sia sopra di noi lo splendore del Signore Dio nostro; tu dirigi sopra di noi le opere delle nostre mani, tu guida le opere delle nostre mani.