Psalmi 88

VULGATA	NEW AMERICAN BIBLE
1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.	1 A song; a psalm of the Korahites. For the leader; according to Mahalath. For singing; a maskil of Heman the Ezrahite.
2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.	2 LORD, my God, I call out by day; at night I cry aloud in your presence.
3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.	3 Let my prayer come before you; incline your ear to my cry.
4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :	4 For my soul is filled with troubles; my life draws near to Sheol.
5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.	5 I am reckoned with those who go down to the pit; I am weak, without strength.
6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.	6 My couch is among the dead, with the slain who lie in the grave. You remember them no more; they are cut off from your care.
7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?	7 You plunged me into the bottom of the pit, into the darkness of the abyss.
8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.	8 Your wrath lies heavy upon me; all your waves crash over me. Selah
9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.	9 Because of you my friends shun me; you make me loathsome to them; Caged in, I cannot escape;
10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.	10 my eyes grow dim from trouble. All day I call on you, LORD; I stretch out my hands to you.
11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.	11 Do you work wonders for the dead? Do the shades arise and praise you? Selah
12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;	12 Is your love proclaimed in the grave, your fidelity in the tomb?
13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :	13 Are your marvels declared in the darkness, your righteous deeds in the land of oblivion?
14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :	14 But I cry out to you, LORD; in the morning my prayer comes before you.
15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.	15 Why do you reject me, LORD? Why hide your face from me?
16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,	16 I am mortally afflicted since youth; lifeless, I suffer your terrible blows.
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.	17 Your wrath has swept over me; your terrors have reduced me to silence.
18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.	18 All the day they surge round like a flood; from every side they close in on me.
19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.	19 Because of you companions shun me; my only friend is darkness.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.