Psalmi 88

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.	1 Ωιδη ψαλμου δια τους υιους Κορε, εις τον πρωτον μουσικον, επι Μαχαλαθ-λεανωθ, Μασχιλ του Αιμαν του Εζραιτου.>> Κυριε ο Θεος της σωτηριας μου, ημεραν και νυκτα εκραξα ενωπιον σου?
2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.	2 Ας ελθη ενωπιον σου η προσευχη μου? κλινον το ωτιον σου εις την κραυγην μου?
3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.	3 Διοτι ενεπλησθη κακων η ψυχη μου, και η ζωη μου πλησιαζει εις τον αδην.
4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :	4 Συγκατηριθμηθην μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον? εγεινα ως ανθρωπος μη εχων δυναμιν?
5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.	5 εγκαταλελειμμενος μεταξυ των νεκρων, ως οι πεφονευμενοι, κοιτωμενοι εν τω ταφω, τους οποιους δεν ενθυμεισαι πλεον, και οιτινες απεκοπησαν απο της χειρος σου.
6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.	6 Μ' εβαλες εις τον κατωτατον λακκον, εις το σκοτος, εις τα βαθη.
7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?	7 Επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου, και παντα τα κυματα σου επεφερες επ' εμε. Διαψαλμα.
8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.	8 Εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου? με εκαμες βδελυγμα προς αυτους? απεκλεισθην και δεν δυναμαι να εξελθω.
9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.	9 Ο οφθαλμος μου ητονησεν απο της θλιψεως? σε επεκαλεσθην, Κυριε, ολην την ημεραν? ηπλωσα προς σε τας χειρας μου.
10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.	10 Μηπως εις τους νεκρους θελεις καμει θαυμασια; η οι τεθνεωτες θελουσι σηκωθη και θελουσι σε αινεσει; Διαψαλμα.
11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.	11 Μηπως εν τω ταφω θελουσι διηγεισθαι το ελεος σου η την αληθειαν σου εν τη φθορα;
12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;	12 Μηπως θελουσι γνωρισθη εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν τω τοπω της ληθης.
13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :	13 Αλλ' εγω προς σε, Κυριε, εκραξα? και το πρωι η προσευχη μου θελει σε προφθασει.
14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :	14 Δια τι, Κυριε, απορριπτεις την ψυχην μου, αποκρυπτεις το προσωπον σου απ' εμου;
15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.	15 Ειμαι τεθλιμμενος και ψυχομαχων εκ νεοτητος? δοκιμαζω τους φοβους σου και ευρισκομαι εν αμηχανια.
16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,	16 Επ' εμε διηλθον αι οργαι σου? οι τρομοι σου με εφανισαν.
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.	17 Ως υδατα με περιετριγυρισαν ολην την ημεραν? ομου με περιεκυκλωσαν.
18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.	18 Απεμακρυνας απ' εμου τον αγαπητον και τον φιλον? οι γνωστοι μου ειναι αφανεις.
19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.