Psalmi 88

VULGATA	LXX
1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.	1 συνεσεως αιθαν τω ισραηλιτη
2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.	2 τα ελεη σου κυριε εις τον αιωνα ασομαι εις γενεαν και γενεαν απαγγελω την αληθειαν σου εν τω στοματι μου
3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.	3 οτι ειπας εις τον αιωνα ελεος οικοδομηθησεται εν τοις ουρανοις ετοιμασθησεται η αληθεια σου
4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :	4 διεθεμην διαθηκην τοις εκλεκτοις μου ωμοσα δαυιδ τω δουλω μου
5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.	5 εως του αιωνος ετοιμασω το σπερμα σου και οικοδομησω εις γενεαν και γενεαν τον θρονον σου διαψαλμα
6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.	6 εξομολογησονται οι ουρανοι τα θαυμασια σου κυριε και την αληθειαν σου εν εκκλησια αγιων
7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?	7 οτι τις εν νεφελαις ισωθησεται τω κυριω και τις ομοιωθησεται τω κυριω εν υιοις θεου
8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.	8 ο θεος ενδοξαζομενος εν βουλη αγιων μεγας και φοβερος επι παντας τους περικυκλω αυτου
9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.	9 κυριε ο θεος των δυναμεων τις ομοιος σοι δυνατος ει κυριε και η αληθεια σου κυκλω σου
10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.	10 συ δεσποζεις του κρατους της θαλασσης τον δε σαλον των κυματων αυτης συ καταπραυνεις
11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.	11 συ εταπεινωσας ως τραυματιαν υπερηφανον και εν τω βραχιονι της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου
12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;	12 σοι εισιν οι ουρανοι και ση εστιν η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης συ εθεμελιωσας
13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :	13 τον βορραν και θαλασσας συ εκτισας θαβωρ και ερμων εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται
14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :	14 σος ο βραχιων μετα δυναστειας κραταιωθητω η χειρ σου υψωθητω η δεξια σου
15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.	15 δικαιοσυνη και κριμα ετοιμασια του θρονου σου ελεος και αληθεια προπορευσεται προ προσωπου σου
16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,	16 μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον κυριε εν τω φωτι του προσωπου σου πορευσονται
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.	17 και εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται ολην την ημεραν και εν τη δικαιοσυνη σου υψωθησονται
18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.	18 οτι το καυχημα της δυναμεως αυτων ει συ και εν τη ευδοκια σου υψωθησεται το κερας ημων
19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.	19 οτι του κυριου η αντιλημψις και του αγιου ισραηλ βασιλεως ημων
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.	20 τοτε ελαλησας εν ορασει τοις οσιοις σου και ειπας εθεμην βοηθειαν επι δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου μου
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.	21 ευρον δαυιδ τον δουλον μου εν ελαιω αγιω μου εχρισα αυτον
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.	22 η γαρ χειρ μου συναντιλημψεται αυτω και ο βραχιων μου κατισχυσει αυτον
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.	23 ουκ ωφελησει εχθρος εν αυτω και υιος ανομιας ου προσθησει του κακωσαι αυτον
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.	24 και συγκοψω τους εχθρους αυτου απο προσωπου αυτου και τους μισουντας αυτον τροπωσομαι
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.	25 και η αληθεια μου και το ελεος μου μετ' αυτου και εν τω ονοματι μου υψωθησεται το κερας αυτου
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.	26 και θησομαι εν θαλασση χειρα αυτου και εν ποταμοις δεξιαν αυτου
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.	27 αυτος επικαλεσεται με πατηρ μου ει συ θεος μου και αντιλημπτωρ της σωτηριας μου
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.	28 καγω πρωτοτοκον θησομαι αυτον υψηλον παρα τοις βασιλευσιν της γης
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.	29 εις τον αιωνα φυλαξω αυτω το ελεος μου και η διαθηκη μου πιστη αυτω
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.	30 και θησομαι εις τον αιωνα του αιωνος το σπερμα αυτου και τον θρονον αυτου ως τας ημερας του ουρανου
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;	31 εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και τοις κριμασιν μου μη πορευθωσιν
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :	32 εαν τα δικαιωματα μου βεβηλωσουσιν και τας εντολας μου μη φυλαξωσιν
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;	33 επισκεψομαι εν ραβδω τας ανομιας αυτων και εν μαστιξιν τας αμαρτιας αυτων
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,	34 το δε ελεος μου ου μη διασκεδασω απ' αυτου ουδε μη αδικησω εν τη αληθεια μου
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.	35 ουδε μη βεβηλωσω την διαθηκην μου και τα εκπορευομενα δια των χειλεων μου ου μη αθετησω
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :	36 απαξ ωμοσα εν τω αγιω μου ει τω δαυιδ ψευσομαι
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,	37 το σπερμα αυτου εις τον αιωνα μενει και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος εναντιον μου
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.	38 και ως η σεληνη κατηρτισμενη εις τον αιωνα και ο μαρτυς εν ουρανω πιστος διαψαλμα
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.	39 συ δε απωσω και εξουδενωσας ανεβαλου τον χριστον σου
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.	40 κατεστρεψας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας εις την γην το αγιασμα αυτου
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.	41 καθειλες παντας τους φραγμους αυτου εθου τα οχυρωματα αυτου δειλιαν
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.	42 διηρπασαν αυτον παντες οι διοδευοντες οδον εγενηθη ονειδος τοις γειτοσιν αυτου
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.	43 υψωσας την δεξιαν των εχθρων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.	44 απεστρεψας την βοηθειαν της ρομφαιας αυτου και ουκ αντελαβου αυτου εν τω πολεμω
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.	45 κατελυσας απο καθαρισμου αυτον τον θρονον αυτου εις την γην κατερραξας
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.	46 εσμικρυνας τας ημερας του χρονου αυτου κατεχεας αυτου αισχυνην διαψαλμα
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?	47 εως ποτε κυριε αποστρεψεις εις τελος εκκαυθησεται ως πυρ η οργη σου
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?	48 μνησθητι τις μου η υποστασις μη γαρ ματαιως εκτισας παντας τους υιους των ανθρωπων
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?	49 τις εστιν ανθρωπος ος ζησεται και ουκ οψεται θανατον ρυσεται την ψυχην αυτου εκ χειρος αδου διαψαλμα
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?	50 που εισιν τα ελεη σου τα αρχαια κυριε α ωμοσας τω δαυιδ εν τη αληθεια σου
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :	51 μνησθητι κυριε του ονειδισμου των δουλων σου ου υπεσχον εν τω κολπω μου πολλων εθνων
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.	52 ου ωνειδισαν οι εχθροι σου κυριε ου ωνειδισαν το ανταλλαγμα του χριστου σου
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.	53 ευλογητος κυριος εις τον αιωνα γενοιτο γενοιτο