Psalmi 88

VULGATA	DOUAI-RHEIMS
1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.	1 A canticle of a psalm for the sons of Core: unto the end, for Maheleth, to answer understanding of Eman the Ezrahite.
2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.	2 O Lord, the God of my salvation: I have cried in the day, and in the night before thee.
3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.	3 Let my prayer come in before thee: incline thy ear to my petition.
4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :	4 For my soul is filled with evils: and my life hath drawn nigh to hell.
5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.	5 I am counted among them that go down to the pit: I am become as a man without help,
6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.	6 free among the dead. Like the slain sleeping in the sepulchres, whom thou rememberest no more: and they are cast off from thy hand.
7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?	7 They have laid me in the lower pit: in the dark places, and in the shadow of death.
8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.	8 Thy wrath is strong over me: and all thy waves thou hast brought in upon me.
9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.	9 Thou hast put away my acquaintance far from me: they have set me an abomination to themselves. I was delivered up, and came not forth:
10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.	10 my eyes languished through poverty. All the day I cried to thee, O Lord: I stretched out my hands to thee.
11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.	11 Wilt thou shew wonders to the dead? or shall physicians raise to life, and give praise to thee?
12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;	12 Shall any one in the sepulchre declare thy mercy: and thy truth in destruction?
13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :	13 Shall thy wonders be known in the dark; and thy justice in the land of forgetfulness?
14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :	14 But I, O Lord, have cried to thee: and in the morning my prayer shall prevent thee.
15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.	15 Lord, why castest thou off my prayer: why turnest thou away thy face from me?
16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,	16 I am poor, and in labours from my youth: and being exalted have been humbled and troubled.
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.	17 Thy wrath hath come upon me: and thy terrors have troubled me.
18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.	18 They have come round about me like water all the day: they have compassed me about together.
19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.	19 Friend and neighbour thou hast put far from me: and my acquaintance, because of misery.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.