Psalmi 140

VULGATA	LXX
1 Psalmus David. Domine, clamavi ad te : exaudi me ; intende voci meæ, cum clamavero ad te.	1 ψαλμος τω δαυιδ κυριε εκεκραξα προς σε εισακουσον μου προσχες τη φωνη της δεησεως μου εν τω κεκραγεναι με προς σε
2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo ; elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum.	2 κατευθυνθητω η προσευχη μου ως θυμιαμα ενωπιον σου επαρσις των χειρων μου θυσια εσπερινη
3 Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantiæ labiis meis.	3 θου κυριε φυλακην τω στοματι μου και θυραν περιοχης περι τα χειλη μου
4 Non declines cor meum in verba malitiæ, ad excusandas excusationes in peccatis ; cum hominibus operantibus iniquitatem, et non communicabo cum electis eorum.	4 μη εκκλινης την καρδιαν μου εις λογους πονηριας του προφασιζεσθαι προφασεις εν αμαρτιαις συν ανθρωποις εργαζομενοις ανομιαν και ου μη συνδυασω μετα των εκλεκτων αυτων
5 Corripiet me justus in misericordia, et increpabit me : oleum autem peccatoris non impinguet caput meum. Quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum :	5 παιδευσει με δικαιος εν ελεει και ελεγξει με ελαιον δε αμαρτωλου μη λιπανατω την κεφαλην μου οτι ετι και η προσευχη μου εν ταις ευδοκιαις αυτων
6 absorpti sunt juncti petræ judices eorum. Audient verba mea, quoniam potuerunt.	6 κατεποθησαν εχομενα πετρας οι κριται αυτων ακουσονται τα ρηματα μου οτι ηδυνθησαν
7 Sicut crassitudo terræ erupta est super terram, dissipata sunt ossa nostra secus infernum.	7 ωσει παχος γης διερραγη επι της γης διεσκορπισθη τα οστα ημων παρα τον αδην
8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei ; in te speravi, non auferas animam meam.	8 οτι προς σε κυριε κυριε οι οφθαλμοι μου επι σε ηλπισα μη αντανελης την ψυχην μου
9 Custodi me a laqueo quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem.	9 φυλαξον με απο παγιδος ης συνεστησαντο μοι και απο σκανδαλων των εργαζομενων την ανομιαν
10 Cadent in retiaculo ejus peccatores : singulariter sum ego, donec transeam.	10 πεσουνται εν αμφιβληστρω αυτου αμαρτωλοι κατα μονας ειμι εγω εως ου αν παρελθω