Psalmi 108

VULGATA	LXX
1 In finem. Psalmus David.	1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ο θεος την αινεσιν μου μη παρασιωπησης
2 Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.	2 οτι στομα αμαρτωλου και στομα δολιου επ' εμε ηνοιχθη ελαλησαν κατ' εμου γλωσση δολια
3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me : et expugnaverunt me gratis.	3 και λογοις μισους εκυκλωσαν με και επολεμησαν με δωρεαν
4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi ; ego autem orabam.	4 αντι του αγαπαν με ενδιεβαλλον με εγω δε προσευχομην
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.	5 και εθεντο κατ' εμου κακα αντι αγαθων και μισος αντι της αγαπησεως μου
6 Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus.	6 καταστησον επ' αυτον αμαρτωλον και διαβολος στητω εκ δεξιων αυτου
7 Cum judicatur, exeat condemnatus ; et oratio ejus fiat in peccatum.	7 εν τω κρινεσθαι αυτον εξελθοι καταδεδικασμενος και η προσευχη αυτου γενεσθω εις αμαρτιαν
8 Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter.	8 γενηθητωσαν αι ημεραι αυτου ολιγαι και την επισκοπην αυτου λαβοι ετερος
9 Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua.	9 γενηθητωσαν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα
10 Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.	10 σαλευομενοι μεταναστητωσαν οι υιοι αυτου και επαιτησατωσαν εκβληθητωσαν εκ των οικοπεδων αυτων
11 Scrutetur f?nerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus.	11 εξερευνησατω δανειστης παντα οσα υπαρχει αυτω διαρπασατωσαν αλλοτριοι τους πονους αυτου
12 Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus.	12 μη υπαρξατω αυτω αντιλημπτωρ μηδε γενηθητω οικτιρμων τοις ορφανοις αυτου
13 Fiant nati ejus in interitum ; in generatione una deleatur nomen ejus.	13 γενηθητω τα τεκνα αυτου εις εξολεθρευσιν εν γενεα μια εξαλειφθητω το ονομα αυτου
14 In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur.	14 αναμνησθειη η ανομια των πατερων αυτου εναντι κυριου και η αμαρτια της μητρος αυτου μη εξαλειφθειη
15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum :	15 γενηθητωσαν εναντι κυριου δια παντος και εξολεθρευθειη εκ γης το μνημοσυνον αυτων
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,	16 ανθ' ων ουκ εμνησθη του ποιησαι ελεος και κατεδιωξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον και κατανενυγμενον τη καρδια του θανατωσαι
17 et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde, mortificare.	17 και ηγαπησεν καταραν και ηξει αυτω και ουκ ηθελησεν ευλογιαν και μακρυνθησεται απ' αυτου
18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei ; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum ; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus.	18 και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
19 Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper præcingitur.	19 γενηθητω αυτω ως ιματιον ο περιβαλλεται και ωσει ζωνη ην δια παντος περιζωννυται
20 Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.	20 τουτο το εργον των ενδιαβαλλοντων με παρα κυριου και των λαλουντων πονηρα κατα της ψυχης μου
21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua.	21 και συ κυριε κυριε ποιησον μετ' εμου ελεος ενεκεν του ονοματος σου οτι χρηστον το ελεος σου
22 Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me.	22 ρυσαι με οτι πτωχος και πενης εγω ειμι και η καρδια μου τεταρακται εντος μου
23 Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustæ.	23 ωσει σκια εν τω εκκλιναι αυτην αντανηρεθην εξετιναχθην ωσει ακριδες
24 Genua mea infirmata sunt a jejunio, et caro mea immutata est propter oleum.	24 τα γονατα μου ησθενησαν απο νηστειας και η σαρξ μου ηλλοιωθη δι' ελαιον
25 Et ego factus sum opprobrium illis ; viderunt me, et moverunt capita sua.	25 και εγω εγενηθην ονειδος αυτοις ειδοσαν με εσαλευσαν κεφαλας αυτων
26 Adjuva me, Domine Deus meus ; salvum me fac secundum misericordiam tuam.	26 βοηθησον μοι κυριε ο θεος μου σωσον με κατα το ελεος σου
27 Et sciant quia manus tua hæc, et tu, Domine, fecisti eam.	27 και γνωτωσαν οτι η χειρ σου αυτη και συ κυριε εποιησας αυτην
28 Maledicent illi, et tu benedices : qui insurgunt in me confundantur ; servus autem tuus lætabitur.	28 καταρασονται αυτοι και συ ευλογησεις οι επανιστανομενοι μοι αισχυνθητωσαν ο δε δουλος σου ευφρανθησεται
29 Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua.	29 ενδυσασθωσαν οι ενδιαβαλλοντες με εντροπην και περιβαλεσθωσαν ωσει διπλοιδα αισχυνην αυτων
30 Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum :	30 εξομολογησομαι τω κυριω σφοδρα εν τω στοματι μου και εν μεσω πολλων αινεσω αυτον
31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.	31 οτι παρεστη εκ δεξιων πενητος του σωσαι εκ των καταδιωκοντων την ψυχην μου