Giobbe 35

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Igitur Eliu haec rursum locutus est:	1 Και επανελαβεν ο Ελιου και ειπε?
2 “ Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: “Iustificatio mea coram Deo”?	2 Στοχαζεσαι οτι ειναι ορθον τουτο, το οποιον ειπας, Ειμαι δικαιοτερος του Θεου;
3 Dixisti enim: “Quid ad te? Vel quid tibi proderit, si ego peccavero?”.	3 Διοτι ειπας, Τις ωφελεια θελει εισθαι εις σε; Τι κερδος θελω λαβει εκ τουτου μαλλον παρα εκ της αμαρτιας μου;
4 Itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum.	4 Εγω θελω αποκριθη προς σε και προς τους φιλους σου μετα σου.
5 Suspice caelum et intuere et contemplare nubes quod altiores te sint.	5 Αναβλεψον εις τους ουρανους και ιδε? και θεωρησον τα νεφη, ποσον υψηλοτερα σου ειναι.
6 Si peccaveris, quid facies ei? Et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?	6 Εαν αμαρτανης, τι πραττεις κατ' αυτου; η αν αι παραβασεις σου πολλαπλασιασθωσι, τι κατορθονεις κατ' αυτου;
7 Porro si iuste egeris, quid donabis ei? Aut quid de manu tua accipiet?	7 Εαν ησαι δικαιος, τι θελεις δωσει εις αυτον; η τι θελει λαβει εκ της χειρος σου;
8 Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua, et filium hominis adiuvabit iustitia tua.	8 Η ασεβεια σου δυναται να βλαψη ανθρωπον ως σε? και η δικαιοσυνη σου δυναται να ωφεληση υιον ανθρωπου.
9 Propter multitudinem oppressorum clamabunt et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum,	9 Εκ του πληθους των καταθλιβοντων καταβοωσι? κραυγαζουσιν ενεκεν του βραχιονος των ισχυρων?
10 sed nemo dixit: “Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,	10 Αλλ' ουδεις λεγει, που ειναι ο Θεος ο Ποιητης μου, οστις διδει ασματα εις την νυκτα,
11 qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos?”.	11 Οστις συνετιζει ημας υπερ τα κτηνη της γης, και σοφιζει ημας υπερ τα πετεινα του ουρανου;
12 Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.	12 Εκει βοωσι δια την υπερηφανιαν των πονηρων, δεν θελει ομως αποκριθη.
13 Etiam, frustra: non audiet Deus, et Omnipotens non intuebitur.	13 Ο Θεος βεβαιως δεν θελει εισακουσει της ματαιολογιας, ουδε θελει επιβλεψει ο Παντοδυναμος εις αυτην?
14 Omnino cum dixeris: “Non considerat”, iudicium est coram illo, et exspectas eum.	14 ποσον ολιγωτερον οταν συ λεγης, οτι δεν θελεις ιδει αυτον? η κρισις ομως ειναι ενωπιον αυτου? οθεν εχε το θαρρος σου επ' αυτον.
15 Et nunc cum dicis: “Ira eius poenas non infert, nec ulciscitur scelus valde”,	15 Αλλα τωρα, επειδη δεν επεσκεφθη εν τω θυμω αυτου και δεν παρετηρησε μετα μεγαλης αυστηροτητος,
16 Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat ”.	16 δια τουτο ο Ιωβ ανοιγει το στομα αυτου ματαιως? επισωρευει λογους εν αγνωσια.