Giobbe 34
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 Pronuntians itaque Eliu etiam haec locutus est: | 1 Dann ergriff Elihu das Wort und sprach: |
2 “ Audite, sapientes, verba mea; et eruditi, auscultate me. | 2 Ihr Weisen, hört meine Worte, ihr Kundigen, leiht mir Gehör! |
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat. | 3 Denn das Ohr prüft die Worte und der Gaumen schmeckt die Speise. |
4 Iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius. | 4 Lasst das Recht uns untersuchen, erkennen unter uns, was gut ist. |
5 Quia dixit Iob: “Iustus sum, et Deus avertit iudicium meum; | 5 Denn Ijob sagt: Ich bin im Recht, doch Gott hat mir mein Recht entzogen. |
6 in iudicando enim me mendacium est, violenta sagitta mea absque ullo peccato”. | 6 Meinem Recht zuwider soll ich lügen? Unheilbar traf mich ohne Schuld der Pfeil. |
7 Quis est vir, ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam, | 7 Wo ist ein Mann wie Ijob, der Lästerung wie Wasser trinkt, |
8 qui graditur una cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis? | 8 der hingeht, um sich den Übeltätern zuzugesellen, und mit den Frevlern Umgang pflegt? |
9 Dixit enim: “Non prodest viro, etiamsi cum Deo familiariter agit”. | 9 Er sagte ja: Es nützt dem Menschen nichts, dass er in Freundschaft lebt mit Gott. |
10 Ideo, viri cordati, audite me: Absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas. | 10 Darum hört mir zu, ihr Männer mit Verstand! Fern ist es Gott, Unrecht zu tun, und dem Allmächtigen, Frevel zu üben. |
11 Opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet eis. | 11 Nein, was der Mensch tut, das vergilt er ihm, nach eines jeden Verhalten lässt er es ihn treffen. |
12 Vere enim Deus non operatur malum, nec Omnipotens subvertet iudicium. | 12 Nein, wahrhaftig, nie tut Gott unrecht und der Allmächtige beugt nicht das Recht. |
13 Quis commisit ei terram suam, aut quis posuit totum orbem? | 13 Wer hat ihm seine Erde anvertraut und wer den ganzen Erdkreis hingestellt? |
14 Si direxerit ad se cor suum, spiritum illius et halitum ad se trahat, | 14 Wenn er auf ihn den Sinn nur richtet, seinen Geist und Atem zu sich holt, |
15 deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur. | 15 muss alles Fleisch zusammen sterben, der Mensch zum Staube wiederkehren. |
16 Si habes ergo intellectum, audi hoc et ausculta vocem eloquii mei: | 16 Hast du Verstand, so höre dies, lausche dem Laut meiner Worte! |
17 Numquid, qui non amat iudicium, reget imperio? Num iustum magnum condemnabis, | 17 Kann, wer das Recht hasst, Herrschaft führen? Und willst du den Gerechten, den Erhabenen verklagen, |
18 qui dicet regi: “Nequam!”, qui vocabit duces: “Impios!”, | 18 ihn, der zum König sagt: Du Nichtsnutz!, zu Edelmännern: Bösewicht!, |
19 qui non accipit personas principum nec cognovit opulentum, cum disceptaret contra pauperem? Opus enim manuum eius sunt universi. | 19 der nicht auf Fürsten Rücksicht nimmt, vornehm nicht vor arm begünstigt; denn alle sind sie seiner Hände Werk. |
20 Subito morientur; et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt, et auferent violentum absque conatu. | 20 Sie sterben plötzlich, mitten in der Nacht; das Volk gerät in Aufruhr und sie müssen fort. Starke müssen weichen, ohne dass eine Hand sich rührt. |
21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat. | 21 Denn seine Augen schauen auf des Menschen Wege, alle seine Schritte sieht er wohl. |
22 Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi, qui operantur iniquitatem. | 22 Kein Dunkel gibt es, keine Finsternis, wo sich die Übeltäter bergen könnten. |
23 Nec enim ultra homini ponit conveniendi locum, ut veniat ad Deum in iudicium. | 23 Denn dem Menschen setzt er keine Frist, zu Gott ins Gericht zu gehen. |
24 Conteret potentes sine inquisitione et stare faciet alios pro eis. | 24 Gewaltige knickt er ohne Verhör und stellt andere an ihren Platz. |
25 Novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem, et conterentur. | 25 Wahrhaftig, Gott kennt ja ihre Taten, er stürzt sie bei Nacht und sie sind zermalmt. |
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium, | 26 Wie Frevler schlägt er sie an einem Ort, wo man es sieht, |
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt, | 27 deshalb, weil sie von ihm wichen, nicht achteten auf alle seine Wege. |
28 cum induceret ad se clamorem egeni et audiret vocem pauperum. | 28 So lässt er der Armen Geschrei zu sich kommen, er hört das Geschrei der Gebeugten. |
29 Ipse enim si quieverit, quis est qui condemnet? Et si absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, super gentem et super homines simul? | 29 Hält er sich still, wer spricht ihn schuldig? Verbirgt er sein Gesicht, wer nimmt ihn wahr? Über Volk und Menschen aber wacht er, |
30 Ne regnet homo impius, ne sint laquei populo. | 30 damit nicht ruchlose Menschen herrschen, die dem Volk zum Fallstrick werden. |
31 Si enim dixit quispiam Deo: “Ferre debui! Iam non perverse agam. | 31 Denn nicht ist's an Gott, zu sagen: Geirrt habe ich, ich mach's nicht wieder falsch. |
32 Dum videam, tu doce me; si iniquitatem operatus sum, ultra non addam”. | 32 Was ich nicht sehe, lehre du mich! Tat ich Unrecht, ich will es nicht mehr tun. |
33 Numquid pro te Deus satisfaciet, quia respuisti? Tu enim eliges, et non ego; et si quid nosti melius, loquere. | 33 Soll er nach deinem Sinn vergelten, weil du verwirfst? So musst ja du entscheiden, nicht ich, und was du weißt, das sage an! |
34 Viri intellegentes loquentur mihi, et vir sapiens, qui audiet me: | 34 Verständige Männer werden zu mir sagen, ein jeder Weise, der mich hört: |
35 “Iob autem non in sapientia locutus est, et verba illius non sonant disciplinam”. | 35 Bar des Wissens redet Ijob und unbedacht sind seine Worte. |
36 Utique, probetur Iob usque ad finem de responsionibus hominum iniquitatis. | 36 Wohlan, weiter werde Ijob geprüft, weil er nach der Frevler Art erwidert. |
37 Quia addit super peccata sua delictum, inter nos plaudit manibus et multiplicat sermones suos contra Deum ”. | 37 Denn Frevel fügt er noch zu seiner Sünde, in unserer Mitte höhnt er laut, mehrt seine Worte gegen Gott. |