Salmi 103
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 'Di Davide.' Benedici il Signore, anima mia, quanto è in me benedica il suo santo nome. | 1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino : Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti, |
2 Benedici il Signore, anima mia, non dimenticare tanti suoi benefici. | 2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem, |
3 Egli perdona tutte le tue colpe, guarisce tutte le tue malattie; | 3 qui tegis aquis superiora ejus : qui ponis nubem ascensum tuum ; qui ambulas super pennas ventorum : |
4 salva dalla fossa la tua vita, ti corona di grazia e di misericordia; | 4 qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem. |
5 egli sazia di beni i tuoi giorni e tu rinnovi come aquila la tua giovinezza. | 5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam : non inclinabitur in sæculum sæculi. |
6 Il Signore agisce con giustizia e con diritto verso tutti gli oppressi. | 6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ; super montes stabunt aquæ. |
7 Ha rivelato a Mosè le sue vie, ai figli d'Israele le sue opere. | 7 Ab increpatione tua fugient ; a voce tonitrui tui formidabunt. |
8 Buono e pietoso è il Signore, lento all'ira e grande nell'amore. | 8 Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis. |
9 Egli non continua a contestare e non conserva per sempre il suo sdegno. | 9 Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. |
10 Non ci tratta secondo i nostri peccati, non ci ripaga secondo le nostre colpe. | 10 Qui emittis fontes in convallibus ; inter medium montium pertransibunt aquæ. |
11 Come il cielo è alto sulla terra, così è grande la sua misericordia su quanti lo temono; | 11 Potabunt omnes bestiæ agri ; expectabunt onagri in siti sua. |
12 come dista l'oriente dall'occidente, così allontana da noi le nostre colpe. | 12 Super ea volucres cæli habitabunt ; de medio petrarum dabunt voces. |
13 Come un padre ha pietà dei suoi figli, così il Signore ha pietà di quanti lo temono. | 13 Rigans montes de superioribus suis ; de fructu operum tuorum satiabitur terra : |
14 Perché egli sa di che siamo plasmati, ricorda che noi siamo polvere. | 14 producens f?num jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra, |
15 Come l'erba sono i giorni dell'uomo, come il fiore del campo, così egli fiorisce. | 15 et vinum lætificet cor hominis : ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet. |
16 Lo investe il vento e più non esiste e il suo posto non lo riconosce. | 16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit : |
17 Ma la grazia del Signore è da sempre, dura in eterno per quanti lo temono; la sua giustizia per i figli dei figli, | 17 illic passeres nidificabunt : herodii domus dux est eorum. |
18 per quanti custodiscono la sua alleanza e ricordano di osservare i suoi precetti. | 18 Montes excelsi cervis ; petra refugium herinaciis. |
19 Il Signore ha stabilito nel cielo il suo trono e il suo regno abbraccia l'universo. | 19 Fecit lunam in tempora ; sol cognovit occasum suum. |
20 Benedite il Signore, voi tutti suoi angeli, potenti esecutori dei suoi comandi, pronti alla voce della sua parola. | 20 Posuisti tenebras, et facta est nox ; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ : |
21 Benedite il Signore, voi tutte, sue schiere, suoi ministri, che fate il suo volere. | 21 catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi. |
22 Benedite il Signore, voi tutte opere sue, in ogni luogo del suo dominio. Benedici il Signore, anima mia. | 22 Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur. |
23 Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum. | |
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine ! omnia in sapientia fecisti ; impleta est terra possessione tua. | |
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ; illic reptilia quorum non est numerus : animalia pusilla cum magnis. | |
26 Illic naves pertransibunt ; draco iste quem formasti ad illudendum ei. | |
27 Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore. | |
28 Dante te illis, colligent ; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate. | |
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur. | |
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ. | |
31 Sit gloria Domini in sæculum ; lætabitur Dominus in operibus suis. | |
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ; qui tangit montes, et fumigant. | |
33 Cantabo Domino in vita mea ; psallam Deo meo quamdiu sum. | |
34 Jucundum sit ei eloquium meum ; ego vero delectabor in Domino. | |
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino. |