Psalmi 93
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. Deus ultionum Dominus ; Deus ultionum libere egit. | 1 (Salmo di David. Per il quarto giorno dopo il sabato). Il Signore è il Dio delle vendette: il Dio delle vendette agisce liberamente. |
2 Exaltare, qui judicas terram ; redde retributionem superbis. | 2 Levati su, o giudice della terra, dà ai superbi quanto si meritano. |
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur ; | 3 Fino a quando, o Signore, i peccatori, fino a quando i peccatori si vanteranno? |
4 effabuntur et loquentur iniquitatem ; loquentur omnes qui operantur injustitiam ? | 4 Aprirai! la bocca e parleranno iniquamente? Dovran parlare tutti i malfattori? |
5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt. | 5 Signore, essi hanno umiliato il tuo popolo, hanno malmenata la tua eredità. |
6 Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt. | 6 Han trucidato la vedova e l'ospite, hanno assassinati gli orfani. |
7 Et dixerunt : Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob. | 7 E dicono: « Il Signore non vedrà, il Dio di Giacobbe non ne saprà nulla ». |
8 Intelligite, insipientes in populo ; et stulti, aliquando sapite. | 8 Intendete, o insensati del popolo, o stolti, mettete giudizio una buona volta. |
9 Qui plantavit aurem non audiet ? aut qui finxit oculum non considerat ? | 9 Chi ha piantato l'orecchio non sentirà? Chi ha plasmato rocchio non vedrà? |
10 Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam ? | 10 Colui che castiga i popoli non correggerà, colui che insegna all'uomo la scienza? |
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt. | 11 Il Signore conosce bene i pensieri degli uomini, e sa che sono vani. |
12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum : | 12 Beato l'uomo che avrai istruito tu, o Signore, a cui avrai insegnata la tua legge, |
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea. | 13 per rendere a lui men duri i giorni tristi, finché non sia scavata al peccatore la fossa. |
14 Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet, | 14 Certo il Signore non rigetterà il suo popolo, non lascerà in abbandono la sua eredità |
15 quoadusque justitia convertatur in judicium : et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde. | 15 Fino a tanto che la giustizia non diventi giudizio, e non stiano vicino a lei tutti i retti di cuore. |
16 Quis consurget mihi adversus malignantes ? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem ? | 16 Chi si leverà in mio favore contro i maligni? E chi starà dalla mia parte contro i malfattori? |
17 Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. | 17 Se non m'avesse aiutato il Signore, per poco men che niente sarei già nel sepolcro. |
18 Si dicebam : Motus est pes meus : misericordia tua, Domine, adjuvabat me. | 18 Appena io dicevo: « il mio piede vacilla », la tua misericordia, o Signore, veniva ad aiutarmi. |
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam. | 19 In proporzione dei molti dolori che ha provato il mio cuore, le tue consolazioni han rallegrata l'anima mia. |
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto ? | 20 Avrà che fare il tribunale d'iniquità con te, che metti l'affanno nel precetto? |
21 Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt. | 21 Vanno a caccia della vita del giusto e condannano il sangue innocente. |
22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ. | 22 Ma il Signore è il mio rifugio, il mio Dio è il sostegno della mia speranza. |
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos : disperdet illos Dominus Deus noster. | 23 Egli farà ricascare sopra di essi la loro iniquità, li manderà in rovina per la loro malizia, li disperderà il Signore Dio nostro. |