Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Giobbe 31


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Pepigi foedus cum oculis meis
ut ne cogitarem quidem de virgine.
1 Yo establecí un pacto con mis ojos para no fijar la mirada en ninguna joven.
2 Quae enim pars mea apud Deum desuper,
et quae hereditas apud Omnipotentem in excelsis?
2 Porque ¿cuál es la porción que Dios asigna desde lo alto y la herencia que el Todopoderoso distribuye desde el cielo?
3 Numquid non perditio est iniquo,
et alienatio operantibus iniustitiam?
3 ¿No es la ruina para el injusto y el desastre para los que hacen el mal?
4 Nonne ipse considerat vias meas
et cunctos gressus meos dinumerat?
4 ¿Acaso él no ve mis caminos y cuenta todos mis pasos?
5 Si ambulavi in vanitate,
et festinavit in dolo pes meus,
5 Si caminé al lado de la mentira y mis pies corrieron hacia el engaño,
6 appendat me in statera iusta
et sciat Deus integritatem meam.
6 ¡que Dios me pese en una balanza justa y reconocerá mi integridad!
7 Si declinavit gressus meus de via,
et si secutum est oculos meos cor meum,
et si manibus meis adhaesit macula,
7 Si mi paso se desvió del camino y mi corazón fue detrás de lo que veían mis ojos; si alguna mancha se adhirió a mis manos,
8 seram, et alius comedat,
et progenies mea eradicetur.
8 ¡que otro coma lo que yo siembro y mis retoños sean arrancados de raíz!
9 Si deceptum est cor meum super muliere,
et si ad ostium amici mei insidiatus sum,
9 Si me dejé seducir por alguna mujer o aceché a la puerta de mi vecino,
10 molat pro alio uxor mea,
et super illam incurventur alii.
10 ¡que mi mujer muela el grano para otro y que otros abusen de ella!
11 Hoc enim nefas est
et iniquitas iudicialis;
11 Porque eso sí que es una infamia, un delito reprobado por los jueces;
12 ignis est usque ad perditionem devorans
et omnia eradicans genimina.
12 es un fuego que devora hasta la Perdición y exterminará de raíz todas mis cosechas.
13 Si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancilla mea,
cum disceptarent adversum me,
13 Si desestimé el derecho de mi esclavo o el de mi servidora, cuando litigaban conmigo,
14 quid enim faciam, cum surrexerit ad iudicandum Deus;
et, cum quaesierit, quid respondebo illi?
14 ¿qué haré cuando Dios se levante, qué le replicaré cuando me pida cuenta?
15 Numquid non in ventre fecit me,
qui et illum operatus est,
et formavit me in visceribus unus?
15 El que me hizo a mí, ¿no lo hizo también a él? ¿No es uno mismo el que nos formó en el seno materno?
16 Si negavi, quod volebant, pauperibus
et oculos viduae languescere feci;
16 Si rehusé a los pobres lo que ellos deseaban y dejé desfallecer los ojos de la viuda;
17 si comedi buccellam meam solus,
et non comedit pupillus ex ea,
17 si comí yo solo mi pedazo de pan, sin que el huérfano lo compartiera
18 quia ab infantia mea educavi eum ut pater
et de ventre matris meae direxi eam;
18 –yo, que desde mi juventud lo crié como un padre y lo guié desde el vientre de mi madre–
19 si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum,
et absque operimento pauperem;
19 si vi a un miserable sin ropa o a un indigente sin nada para cubrirse,
20 si non benedixerunt mihi latera eius,
et de velleribus ovium mearum calefactus est;
20 y no me bendijeron en lo íntimo de su ser por haberse calentado con el vellón de mis corderos;
21 si levavi super pupillum manum meam,
cum viderem in porta adiutorium mihi,
21 si alcé mi mano contra un huérfano, porque yo contaba con una ayuda en la Puerta,
22 umerus meus a iunctura sua cadat,
et brachium meum cum ossibus lacertorum confringatur,
22 ¡que mi espada se desprenda del cuello y mi brazo sea arrancado de su juntura!
23 quia timor super me calamitas a Deo,
et contra maiestatem eius nihil valerem!
23 Porque el terror de Dios me acarrearía la ruina y no podría resistir ante su majestad.
24 Si putavi aurum securitatem meam
et obryzo dixi: Fiducia mea!;
24 Si deposité mi confianza en el oro y dije al oro fino: «Tú eres mi seguridad»;
25 si laetatus sum super multis divitiis meis,
et quia plurima repperit manus mea;
25 si me alegré de tener muchas riquezas y de haber adquirido una enorme fortuna;
26 si vidi solem, cum fulgeret,
et lunam incedentem clare,
26 si a la vista del sol resplandeciente y de la luna que pasaba radiante,
27 et decepit me in abscondito cor meum,
et osculatus sum manum meam ore meo,
27 mi corazón se dejó seducir en secreto y le envié besos con la mano:
28 quae est iniquitas iudicialis,
eo quod negassem Deum desuper;
28 ¡también eso sería un delito reprobado por los jueces, porque yo habría renegado del Dios de lo alto!
29 si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat,
et exsultavi quod invenisset eum malum,
29 ¿Acaso me alegré del infortunio de mi enemigo y me regocijé cuando le tocó una desgracia?
30 cum non dederim ad peccandum guttur meum,
ut expeterem maledicens animam eius;
30 No, no dejé que mi boca pecara, pidiendo su muerte con una imprecación.
31 si non dixerunt viri tabernaculi mei: “Quis det, qui de carnibus eius nonsaturatus sit?”;
31 ¿No decían los hombres de mi carpa: «¿Hay alguien que no se sació con su carne?».
32 foris non mansit peregrinus,
ostium meum viatori patuit;
32 Ningún extranjero pasaba la noche afuera, y yo abría mi puerta al caminante.
33 si abscondi quasi homo peccatum meum
et celavi in sinu meo iniquitatem meam;
33 Si oculté mis transgresiones como un hombre cualquiera, escondiendo mi culpa en mi pecho,
34 si expavi ad multitudinem nimiam,
et despectio propinquorum terruit me,
et magis tacui nec egressus sum ostium.
34 porque temía el murmullo de la gente o me asustaba el desprecio de mis parientes, y me quedaba en silencio, sin salir a la puerta...
35 Quis mihi tribuat auditorem?
Ecce signum meum! Omnipotens respondeat mihi!
Ecce liber, quem scripsit vir litis meae,
35 ¡Ah, si alguien quisiera escucharme! Aquí está mi firma: ¡que el Todopoderoso me responda! En cuanto al documento que escriba mi oponente,
36 ut in umero meo portem illum
et alligem illum quasi coronam mihi.
36 yo lo llevaré sobre mis espaldas, y me lo ceñiré como una corona.
37 Numerum graduum meorum pronuntiabo illi
et quasi principem adibo eum.
37 Sí, le manifestaré cada uno de mis pasos; como un príncipe, me acercaré hasta él.
38 Si adversum me terra mea clamat,
et cum ipsa sulci eius deflent;
38 Si mi tierra gritó venganza contra mí y también sus surcos derramaron lágrimas;
39 si fructus eius comedi absque pecunia
et animam agricolarum eius afflixi,
39 si comí sus frutos sin pagar y extorsioné a sus propietarios,
40 pro frumento oriatur mihi tribulus,
et pro hordeo herba foetida! ”.
Finita sunt verba Iob.
40 ¡que en lugar de trigo salgan espinas, y en vez de cebada, ortigas punzantes!