Salmi 74
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 'Maskil. Di Asaf.' O Dio, perché ci respingi per sempre, perché divampa la tua ira contro il gregge del tuo pascolo? | 1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? |
2 Ricordati del popolo che ti sei acquistato nei tempi antichi. Hai riscattato la tribù che è tuo possesso, il monte Sion, dove hai preso dimora. | 2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti. |
3 Volgi i tuoi passi a queste rovine eterne: il nemico ha devastato tutto nel tuo santuario. | 3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto. |
4 Ruggirono i tuoi avversari nel tuo tempio, issarono i loro vessilli come insegna. | 4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa. |
5 Come chi vibra in alto la scure nel folto di una selva, | 5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa. |
6 con l'ascia e con la scure frantumavano le sue porte. | 6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt. |
7 Hanno dato alle fiamme il tuo santuario, hanno profanato e demolito la dimora del tuo nome; | 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui; |
8 pensavano: "Distruggiamoli tutti"; hanno bruciato tutti i santuari di Dio nel paese. | 8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra. |
9 Non vediamo più le nostre insegne, non ci sono più profeti e tra di noi nessuno sa fino a quando... | 9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius. |
10 Fino a quando, o Dio, insulterà l'avversario, il nemico continuerà a disprezzare il tuo nome? | 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? |
11 Perché ritiri la tua mano e trattieni in seno la destra? | 11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo? |
12 Eppure Dio è nostro re dai tempi antichi, ha operato la salvezza nella nostra terra. | 12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae. |
13 Tu con potenza hai diviso il mare, hai schiacciato la testa dei draghi sulle acque. | 13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis. |
14 Al Leviatàn hai spezzato la testa, lo hai dato in pasto ai mostri marini. | 14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris. |
15 Fonti e torrenti tu hai fatto scaturire, hai inaridito fiumi perenni. | 15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes. |
16 Tuo è il giorno e tua è la notte, la luna e il sole tu li hai creati. | 16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem. |
17 Tu hai fissato i confini della terra, l'estate e l'inverno tu li hai ordinati. | 17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea. |
18 Ricorda: il nemico ha insultato Dio, un popolo stolto ha disprezzato il tuo nome. | 18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum. |
19 Non abbandonare alle fiere la vita di chi ti loda, non dimenticare mai la vita dei tuoi poveri. | 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. |
20 Sii fedele alla tua alleanza; gli angoli della terra sono covi di violenza. | 20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae. |
21 L'umile non torni confuso, l'afflitto e il povero lodino il tuo nome. | 21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. |
22 Sorgi, Dio, difendi la tua causa, ricorda che lo stolto ti insulta tutto il giorno. | 22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die. |
23 Non dimenticare lo strepito dei tuoi nemici; il tumulto dei tuoi avversari cresce senza fine. | 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper. |