Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 9


font
VULGATALA SACRA BIBBIA
1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David.1 Al maestro di coro. Secondo "La morte del figlio". Salmo. Di Davide.
2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ;
narrabo omnia mirabilia tua.
2 Ti voglio lodare, o Signore, con tutto il mio cuore; voglio cantare tutte le tue gesta;
3 Lætabor et exsultabo in te ;
psallam nomini tuo, Altissime.
3 voglio rallegrarmi ed esultare; voglio cantare il tuo nome, o Eccelso.
4 In convertendo inimicum meum retrorsum ;
infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
4 Sconfitti, i miei nemici inciampavano e si dileguavano dal tuo cospetto.
5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ;
sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
5 Poiché hai preso la mia causa e il mio giudizio; ti sei assiso sul tuo trono, tu, giusto giudice.
6 Increpasti gentes, et periit impius :
nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
6 Hai minacciato le genti, hai annientato gli empi, cancellando il loro nome in eterno e per sempre.
7 Inimici defecerunt frameæ in finem,
et civitates eorum destruxisti.
Periit memoria eorum cum sonitu ;
7 Sono periti i miei nemici, rovine sempiterne sono diventate le città che hai raso al suolo.
8 et Dominus in æternum permanet.
Paravit in judicio thronum suum,
8 Ecco: il Signore, che siede per sempre, per il giudizio ha eretto il suo trono.
9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate :
judicabit populos in justitia.
9 E' lui che giudica il mondo con giustizia, che governa i popoli con equità.
10 Et factus est Dominus refugium pauperi ;
adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.
10 Una rocca sia il Signore per l'oppresso, una rocca in tempi d'angustia;
11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum,
quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
11 si rifugino in te quanti conoscono il tuo nome. Poiché non hai mai abbandonato, o Signore, coloro che ti cercano.
12 Psallite Domino qui habitat in Sion ;
annuntiate inter gentes studia ejus :
12 Cantate al Signore che dimora in Sion, fra i popoli annunziate le sue gesta;
13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ;
non est oblitus clamorem pauperum.
13 poiché ha cura di quelli che piangono, si ricorda del loro lamento, non dimentica il grido dei miseri.
14 Miserere mei, Domine :
vide humilitatem meam de inimicis meis,
14 Il Signore ha avuto pietà di me, il suo sguardo ha rivolto sulla mia afflizione, che mi hanno inflitto quelli che mi odiano; egli mi strappa dalle porte della morte.
15 qui exaltas me de portis mortis,
ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion :
15 Per questo narrerò tutte le sue lodi alle porte della figlia di Sion. Per questo esulterò della tua salvezza.
16 exultabo in salutari tuo.
Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ;
in laqueo isto quem absconderunt
comprehensus est pes eorum.
16 Sprofondarono le genti nella fossa che fecero, nella rete che tesero s'impigliò il loro piede.
17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ;
in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
17 Si rese noto il Signore per il giudizio che egli fece, nell'operato delle sue mani incappò il malvagio.
18 Convertantur peccatores in infernum,
omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.
18 Scendano i malvagi negli inferi, tutte le genti dimentiche di Dio.
19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ;
patientia pauperum non peribit in finem.
19 Poiché non si scorda del misero per sempre, non perisce in eterno l'attesa dei poveri.
20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo :
judicentur gentes in conspectu tuo.
20 Sorgi, o Signore, perché l'uomo non si esalti; al tuo cospetto siano giudicate le genti.
21 Constitue, Domine, legislatorem super eos,
ut sciant gentes quoniam homines sunt.
21 Il tuo terrore, o Signore, poni su di loro. Sappiano le genti che sono esseri umani.
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ;
despicis in opportunitatibus, in tribulatione ?
23 Dum superbit impius, incenditur pauper :
comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ,
et iniquus benedicitur.
25 Exacerbavit Dominum peccator :
secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.
26 Non est Deus in conspectu ejus ;
inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore.
Auferuntur judicia tua a facie ejus ;
omnium inimicorum suorum dominabitur.
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor
a generatione in generationem, sine malo.
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ;
sub lingua ejus labor et dolor.
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis,
ut interficiat innocentem.
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ;
insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua.
Insidiatur ut rapiat pauperem ;
rapere pauperem dum attrahit eum.
31 In laqueo suo humiliabit eum ;
inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ;
avertit faciem suam, ne videat in finem.
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ;
ne obliviscaris pauperum.
34 Propter quid irritavit impius Deum ?
dixit enim in corde suo : Non requiret.
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras,
ut tradas eos in manus tuas.
Tibi derelictus est pauper ;
orphano tu eris adjutor.
36 Contere brachium peccatoris et maligni ;
quæretur peccatum illius, et non invenietur.
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ;
peribitis, gentes, de terra illius.
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ;
præparationem cordis eorum audivit auris tua :
39 judicare pupillo et humili,
ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.