Psalmi 9

VULGATA	GREEK BIBLE
1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Μουθ-λαββεν. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θελω σε δοξολογησει, Κυριε, εν ολη καρδια μου? θελω διηγηθη παντα τα θαυμασια σου.
2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua.	2 Θελω ευφρανθη και χαρη εν σοι? θελω ψαλμωδησει εις το ονομα σου, Υψιστε.
3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime.	3 Οταν στραφωσιν οι εχθροι μου εις τα οπισω, πεσωσι και αφανισθωσιν απ' εμπροσθεν σου.
4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.	4 Διοτι συ εκαμες την κρισιν μου και την δικην μου? εκαθησας επι θρονου κρινων εν δικαιοσυνη?
5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.	5 Επετιμησας τα εθνη? εξωλοθρευσας τον ασεβη? το ονομα αυτων εξηλειψας εις τον αιωνα του αιωνος?
6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.	6 Εχθρε, αι ερημωσεις εξελιπον διαπαντος? και κατηδαφισας πολεις? το μνημοσυνον αυτων εχαθη μετ' αυτων.
7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ;	7 Αλλ' ο Κυριος διαμενει εις τον αιωνα? ητοιμασε τον θρονον αυτου δια κρισιν.
8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,	8 Και αυτος θελει κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη? θελει κρινει τους λαους εν ευθυτητι.
9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia.	9 Και ο Κυριος θελει εισθαι καταφυγιον εις τον πενητα, καταφυγιον εν καιρω θλιψεως.
10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.	10 Και θελουσιν ελπισει επι σε οι γνωριζοντες το ονομα σου? διοτι δεν εγκατελιπες τους εκζητουντας σε, Κυριε.
11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.	11 Ψαλμωδειτε εις τον Κυριον, τον κατοικουντα εν Σιων? αναγγειλατε μεταξυ των λαων τα κατορθωματα αυτου?
12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus :	12 διοτι οταν καμνη εκζητησιν αιματων, ενθυμειται αυτους? δεν λησμονει την κραυγην των ταλαιπωρουμενων.
13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum.	13 Ελεησον με, Κυριε? ιδε την θλιψιν μου την εκ των εχθρων μου, συ ο υψονων με εκ των πυλων του θανατου,
14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis,	14 δια να διηγηθω πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος Σιων? εγω θελω αγαλλιασθαι δια την σωτηριαν σου.
15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion :	15 Τα εθνη κατεβυθισθησαν εις τον λακκον, τον οποιον εκαμον? εν τη παγιδι, την οποιαν εκρυψαν, επιασθη ο πους αυτων.
16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.	16 Ο Κυριος γνωριζεται δια την κρισιν, την οποιαν καμνει? ο ασεβης παγιδευεται εν τω εργω των χειρων αυτου? Ιγαιων? Διαψαλμα.
17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.	17 Οι ασεβεις θελουσιν επιστραφη εις τον αδην? παντα τα εθνη τα λησμονουντα τον Θεον.
18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.	18 Διοτι δεν θελει λησμονηθη διαπαντος ο πτωχος? η προσδοκια των πενητων δεν θελει απολεσθη διαπαντος.
19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem.	19 Αναστηθι, Κυριε? ας μη υπερισχυη ανθρωπος? ας κριθωσι τα εθνη ενωπιον σου.
20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo.	20 Καταστησον, Κυριε, νομοθετην επ' αυτους? ας γνωρισωσι τα εθνη, οτι ειναι ανθρωποι. Διαψαλμα.
21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ?
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur.
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur.
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo.
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor.
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum.
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem.
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum.
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret.
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor.
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur.
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius.
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua :
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.