Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 9


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David.1 - Al corifeo: [sull'aria] «Muori per il figlio». Salmo di David.
2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ;
narrabo omnia mirabilia tua.
2 Ti loderò, o Signore, con tutto il mio cuore, celebrerò tutte le tue meraviglie;
3 Lætabor et exsultabo in te ;
psallam nomini tuo, Altissime.
3 m'allieterò ed esulterò in te, inneggerò al tuo nome, o Altissimo.
4 In convertendo inimicum meum retrorsum ;
infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
4 Mentre si volgono in fuga i miei nemici, son fiaccati e periscono in faccia a te.
5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ;
sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
5 Perchè hai appoggiato il mio diritto e la mia causa, ti sei assiso in tribunale, o giudice di giustizia.
6 Increpasti gentes, et periit impius :
nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
6 Hai rampognato le genti e l'empio è perito; il nome loro hai cancellato in eterno e per tutti i secoli.
7 Inimici defecerunt frameæ in finem,
et civitates eorum destruxisti.
Periit memoria eorum cum sonitu ;
7 Del nemico son finite le spade per sempre, e le loro città hai distrutto: perì con chiasso la memoria loro!
8 et Dominus in æternum permanet.
Paravit in judicio thronum suum,
8 Ma il Signore in eterno sta: ha stabilito per il giudizio il suo trono.
9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate :
judicabit populos in justitia.
9 E giudica il mondo con equità, regge i popoli con giustizia.
10 Et factus est Dominus refugium pauperi ;
adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.
10 Ed è il Signore un rifugio all'oppresso, un aiuto a tempo opportuno, nella tribolazione.
11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum,
quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
11 E sperano in te, quei che conoscono il tuo nome, perché tu non abbandoni chi ti cerca, o Signore.
12 Psallite Domino qui habitat in Sion ;
annuntiate inter gentes studia ejus :
12 Inneggiate al Signore che abita in Sion, proclamate tra le genti le sue gesta.
13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ;
non est oblitus clamorem pauperum.
13 Perchè il vendicatore del sangue s'è ricordato di loro, non ha dimenticato il grido degli oppressi.
14 Miserere mei, Domine :
vide humilitatem meam de inimicis meis,
14 Abbi pietà di me, o Signore, mira l'afflizione mia per opera de' miei nemici,
15 qui exaltas me de portis mortis,
ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion :
15 tu che m' hai tratto su dalle porte della morte, perch'io celebri tutte le tue lodi[e] alle porte della figlia di Sion
16 exultabo in salutari tuo.
Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ;
in laqueo isto quem absconderunt
comprehensus est pes eorum.
16 esulti per la salvezza [venutami] da te. Sprofondate son le genti nella rovina ch'avevan preparata, nel laccio stesso ch'avevan nascosto restò impigliato il loro piede.
17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ;
in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
17 S'è fatto conoscere il Signore col far giustizia: nell'opera delle proprie mani restò preso il peccatore.
18 Convertantur peccatores in infernum,
omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.
18 Sian travolti gli empi negli Inferi, le genti tutte che dimenticano Dio!
19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ;
patientia pauperum non peribit in finem.
19 Perché non per sempre sarà il povero nell'oblio, la paziente attesa de' miseri non sarà frustrata per sempre.
20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo :
judicentur gentes in conspectu tuo.
20 Sorgi, o Signore! Non s'inorgoglisca l'uomo: sian giudicate le genti al tuo cospetto.
21 Constitue, Domine, legislatorem super eos,
ut sciant gentes quoniam homines sunt.
21 Imponi, o Signore, sovr'esse un legislatore [dalla mano di ferro], perché conoscan le genti, che son uomini [e nulla più].
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ;
despicis in opportunitatibus, in tribulatione ?
23 Dum superbit impius, incenditur pauper :
comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ,
et iniquus benedicitur.
25 Exacerbavit Dominum peccator :
secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.
26 Non est Deus in conspectu ejus ;
inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore.
Auferuntur judicia tua a facie ejus ;
omnium inimicorum suorum dominabitur.
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor
a generatione in generationem, sine malo.
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ;
sub lingua ejus labor et dolor.
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis,
ut interficiat innocentem.
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ;
insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua.
Insidiatur ut rapiat pauperem ;
rapere pauperem dum attrahit eum.
31 In laqueo suo humiliabit eum ;
inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ;
avertit faciem suam, ne videat in finem.
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ;
ne obliviscaris pauperum.
34 Propter quid irritavit impius Deum ?
dixit enim in corde suo : Non requiret.
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras,
ut tradas eos in manus tuas.
Tibi derelictus est pauper ;
orphano tu eris adjutor.
36 Contere brachium peccatoris et maligni ;
quæretur peccatum illius, et non invenietur.
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ;
peribitis, gentes, de terra illius.
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ;
præparationem cordis eorum audivit auris tua :
39 judicare pupillo et humili,
ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.