Psalmi 87
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ. | 1 Salmo di Cantico de’ figliuoli di Core LA fondazione del Signore è ne’ monti santi. |
2 Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te. | 2 Il Signore ama le porte di Sion, Sopra tutte le stanze di Giacobbe. |
3 Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam. | 3 O Città di Dio, Cose gloriose son dette di te. Sela |
4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. | 4 Io mentoverò, dice al Signore, Rahab, e Babilonia, Fra quelli che mi conoscono; Ecco, i Filistei ed i Tiri insieme con gli Etiopi, De’ quali si dirà: Costui è nato quivi. |
5 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio, | 5 E si dirà di Sion: Questi e quegli è nato in essa; E l’Altissimo stesso la stabilirà. |
6 inter mortuos liber ; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt. | 6 Il Signore, rassegnando i popoli, annovererà coloro, Dicendo: Un tale è nato quivi. Sela. |
7 Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis. | 7 E cantori, e suonatori, E tutte le mie fonti, saranno in te |
8 Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. | |
9 Longe fecisti notos meos a me ; posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar ; | |
10 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die ; expandi ad te manus meas. | |
11 Numquid mortuis facies mirabilia ? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ? | |
12 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione ? | |
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ? et justitia tua in terra oblivionis ? | |
14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te. | |
15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam ; avertis faciem tuam a me ? | |
16 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus. | |
17 In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me : | |
18 circumdederunt me sicut aqua tota die ; circumdederunt me simul. | |
19 Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria. |