Psalmi 67

VULGATA	LXX
1 In finem. Psalmus cantici ipsi David.	1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ωδης
2 Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus ; et fugiant qui oderunt eum a facie ejus.	2 αναστητω ο θεος και διασκορπισθητωσαν οι εχθροι αυτου και φυγετωσαν οι μισουντες αυτον απο προσωπου αυτου
3 Sicut deficit fumus, deficiant ; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei.	3 ως εκλειπει καπνος εκλιπετωσαν ως τηκεται κηρος απο προσωπου πυρος ουτως απολοιντο οι αμαρτωλοι απο προσωπου του θεου
4 Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei, et delectentur in lætitia.	4 και οι δικαιοι ευφρανθητωσαν αγαλλιασθωσαν ενωπιον του θεου τερφθητωσαν εν ευφροσυνη
5 Cantate Deo ; psalmum dicite nomini ejus : iter facite ei qui ascendit super occasum. Dominus nomen illi ; exsultate in conspectu ejus. Turbabuntur a facie ejus,	5 ασατε τω θεω ψαλατε τω ονοματι αυτου οδοποιησατε τω επιβεβηκοτι επι δυσμων κυριος ονομα αυτω και αγαλλιασθε ενωπιον αυτου ταραχθησονται απο προσωπου αυτου
6 patris orphanorum, et judicis viduarum ; Deus in loco sancto suo.	6 του πατρος των ορφανων και κριτου των χηρων ο θεος εν τοπω αγιω αυτου
7 Deus qui inhabitare facit unius moris in domo ; qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris.	7 ο θεος κατοικιζει μονοτροπους εν οικω εξαγων πεπεδημενους εν ανδρεια ομοιως τους παραπικραινοντας τους κατοικουντας εν ταφοις
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,	8 ο θεος εν τω εκπορευεσθαι σε ενωπιον του λαου σου εν τω διαβαινειν σε εν τη ερημω διαψαλμα
9 terra mota est, etenim cæli distillaverunt, a facie Dei Sinai, a facie Dei Israël.	9 γη εσεισθη και γαρ οι ουρανοι εσταξαν απο προσωπου του θεου τουτο σινα απο προσωπου του θεου ισραηλ
10 Pluviam voluntariam segregabis, Deus, hæreditati tuæ ; et infirmata est, tu vero perfecisti eam.	10 βροχην εκουσιον αφοριεις ο θεος τη κληρονομια σου και ησθενησεν συ δε κατηρτισω αυτην
11 Animalia tua habitabunt in ea ; parasti in dulcedine tua pauperi, Deus.	11 τα ζωα σου κατοικουσιν εν αυτη ητοιμασας εν τη χρηστοτητι σου τω πτωχω ο θεος
12 Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa.	12 κυριος δωσει ρημα τοις ευαγγελιζομενοις δυναμει πολλη
13 Rex virtutum dilecti, dilecti ; et speciei domus dividere spolia.	13 ο βασιλευς των δυναμεων του αγαπητου και ωραιοτητι του οικου διελεσθαι σκυλα
14 Si dormiatis inter medios cleros, pennæ columbæ deargentatæ, et posteriora dorsi ejus in pallore auri.	14 εαν κοιμηθητε ανα μεσον των κληρων πτερυγες περιστερας περιηργυρωμεναι και τα μεταφρενα αυτης εν χλωροτητι χρυσιου διαψαλμα
15 Dum discernit cælestis reges super eam, nive dealbabuntur in Selmon.	15 εν τω διαστελλειν τον επουρανιον βασιλεις επ' αυτης χιονωθησονται εν σελμων
16 Mons Dei, mons pinguis : mons coagulatus, mons pinguis.	16 ορος του θεου ορος πιον ορος τετυρωμενον ορος πιον
17 Ut quid suspicamini, montes coagulatos ? mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo ; etenim Dominus habitabit in finem.	17 ινα τι υπολαμβανετε ορη τετυρωμενα το ορος ο ευδοκησεν ο θεος κατοικειν εν αυτω και γαρ ο κυριος κατασκηνωσει εις τελος
18 Currus Dei decem millibus multiplex, millia lætantium ; Dominus in eis in Sina, in sancto.	18 το αρμα του θεου μυριοπλασιον χιλιαδες ευθηνουντων ο κυριος εν αυτοις εν σινα εν τω αγιω
19 Ascendisti in altum, cepisti captivitatem, accepisti dona in hominibus ; etenim non credentes inhabitare Dominum Deum.	19 ανεβης εις υψος ηχμαλωτευσας αιχμαλωσιαν ελαβες δοματα εν ανθρωπω και γαρ απειθουντες του κατασκηνωσαι κυριος ο θεος ευλογητος
20 Benedictus Dominus die quotidie : prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum.	20 ευλογητος κυριος ημεραν καθ' ημεραν κατευοδωσει ημιν ο θεος των σωτηριων ημων διαψαλμα
21 Deus noster, Deus salvos faciendi ; et Domini, Domini exitus mortis.	21 ο θεος ημων θεος του σωζειν και του κυριου κυριου αι διεξοδοι του θανατου
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capilli perambulantium in delictis suis.	22 πλην ο θεος συνθλασει κεφαλας εχθρων αυτου κορυφην τριχος διαπορευομενων εν πλημμελειαις αυτων
23 Dixit Dominus : Ex Basan convertam, convertam in profundum maris :	23 ειπεν κυριος εκ βασαν επιστρεψω επιστρεψω εν βυθοις θαλασσης
24 ut intingatur pes tuus in sanguine ; lingua canum tuorum ex inimicis, ab ipso.	24 οπως αν βαφη ο πους σου εν αιματι η γλωσσα των κυνων σου εξ εχθρων παρ' αυτου
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei, qui est in sancto.	25 εθεωρηθησαν αι πορειαι σου ο θεος αι πορειαι του θεου μου του βασιλεως του εν τω αγιω
26 Prævenerunt principes conjuncti psallentibus, in medio juvencularum tympanistriarum.	26 προεφθασαν αρχοντες εχομενοι ψαλλοντων εν μεσω νεανιδων τυμπανιστριων
27 In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israël.	27 εν εκκλησιαις ευλογειτε τον θεον τον κυριον εκ πηγων ισραηλ
28 Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu ; principes Juda, duces eorum ; principes Zabulon, principes Nephthali.	28 εκει βενιαμιν νεωτερος εν εκστασει αρχοντες ιουδα ηγεμονες αυτων αρχοντες ζαβουλων αρχοντες νεφθαλι
29 Manda, Deus, virtuti tuæ ; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.	29 εντειλαι ο θεος τη δυναμει σου δυναμωσον ο θεος τουτο ο κατειργασω ημιν
30 A templo tuo in Jerusalem, tibi offerent reges munera.	30 απο του ναου σου επι ιερουσαλημ σοι οισουσιν βασιλεις δωρα
31 Increpa feras arundinis ; congregatio taurorum in vaccis populorum : ut excludant eos qui probati sunt argento. Dissipa gentes quæ bella volunt.	31 επιτιμησον τοις θηριοις του καλαμου η συναγωγη των ταυρων εν ταις δαμαλεσιν των λαων του μη αποκλεισθηναι τους δεδοκιμασμενους τω αργυριω διασκορπισον εθνη τα τους πολεμους θελοντα
32 Venient legati ex Ægypto ; Æthiopia præveniet manus ejus Deo.	32 ηξουσιν πρεσβεις εξ αιγυπτου αιθιοπια προφθασει χειρα αυτης τω θεω
33 Regna terræ, cantate Deo ; psallite Domino ; psallite Deo.	33 αι βασιλειαι της γης ασατε τω θεω ψαλατε τω κυριω διαψαλμα
34 Qui ascendit super cælum cæli, ad orientem : ecce dabit voci suæ vocem virtutis.	34 ψαλατε τω θεω τω επιβεβηκοτι επι τον ουρανον του ουρανου κατα ανατολας ιδου δωσει εν τη φωνη αυτου φωνην δυναμεως
35 Date gloriam Deo super Israël ; magnificentia ejus et virtus ejus in nubibus.	35 δοτε δοξαν τω θεω επι τον ισραηλ η μεγαλοπρεπεια αυτου και η δυναμις αυτου εν ταις νεφελαις
36 Mirabilis Deus in sanctis suis ; Deus Israël ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suæ. Benedictus Deus !	36 θαυμαστος ο θεος εν τοις αγιοις αυτου ο θεος ισραηλ αυτος δωσει δυναμιν και κραταιωσιν τω λαω αυτου ευλογητος ο θεος