Psalmi 67

VULGATA	BIBLIA
1 In finem. Psalmus cantici ipsi David.	1 Del maestro de coro. Para instrumentos de cuerda. Salmo. Cántico.
2 Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus ; et fugiant qui oderunt eum a facie ejus.	2 ¡Dios nos tenga piedad y nos bendiga, su rostro haga brillar sobre nosotros! Pausa.
3 Sicut deficit fumus, deficiant ; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei.	3 Para que se conozcan en la tierra tus caminos, tu salvación entre todas las naciones.
4 Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei, et delectentur in lætitia.	4 ¡Te den, oh Dios, gracias los pueblos, todos los pueblos te den gracias!
5 Cantate Deo ; psalmum dicite nomini ejus : iter facite ei qui ascendit super occasum. Dominus nomen illi ; exsultate in conspectu ejus. Turbabuntur a facie ejus,	5 Alégrense y exulten las gentes, pues tú juzgaz al mundo con justicia, con equidad juzgas a los pueblos, y a las gentes en la tierra gobiernas. Pausa.
6 patris orphanorum, et judicis viduarum ; Deus in loco sancto suo.	6 ¡Te den, oh Dios, gracias los pueblos, todos los pueblos te den gracias!
7 Deus qui inhabitare facit unius moris in domo ; qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris.	7 La tierra ha dado su cosecha: Dios, nuestro Dios, nos bendice.
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,	8 ¡Dios nos bendiga, y teman ante él todos los confines de la tierra!
9 terra mota est, etenim cæli distillaverunt, a facie Dei Sinai, a facie Dei Israël.
10 Pluviam voluntariam segregabis, Deus, hæreditati tuæ ; et infirmata est, tu vero perfecisti eam.
11 Animalia tua habitabunt in ea ; parasti in dulcedine tua pauperi, Deus.
12 Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa.
13 Rex virtutum dilecti, dilecti ; et speciei domus dividere spolia.
14 Si dormiatis inter medios cleros, pennæ columbæ deargentatæ, et posteriora dorsi ejus in pallore auri.
15 Dum discernit cælestis reges super eam, nive dealbabuntur in Selmon.
16 Mons Dei, mons pinguis : mons coagulatus, mons pinguis.
17 Ut quid suspicamini, montes coagulatos ? mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo ; etenim Dominus habitabit in finem.
18 Currus Dei decem millibus multiplex, millia lætantium ; Dominus in eis in Sina, in sancto.
19 Ascendisti in altum, cepisti captivitatem, accepisti dona in hominibus ; etenim non credentes inhabitare Dominum Deum.
20 Benedictus Dominus die quotidie : prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum.
21 Deus noster, Deus salvos faciendi ; et Domini, Domini exitus mortis.
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capilli perambulantium in delictis suis.
23 Dixit Dominus : Ex Basan convertam, convertam in profundum maris :
24 ut intingatur pes tuus in sanguine ; lingua canum tuorum ex inimicis, ab ipso.
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei, qui est in sancto.
26 Prævenerunt principes conjuncti psallentibus, in medio juvencularum tympanistriarum.
27 In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israël.
28 Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu ; principes Juda, duces eorum ; principes Zabulon, principes Nephthali.
29 Manda, Deus, virtuti tuæ ; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.
30 A templo tuo in Jerusalem, tibi offerent reges munera.
31 Increpa feras arundinis ; congregatio taurorum in vaccis populorum : ut excludant eos qui probati sunt argento. Dissipa gentes quæ bella volunt.
32 Venient legati ex Ægypto ; Æthiopia præveniet manus ejus Deo.
33 Regna terræ, cantate Deo ; psallite Domino ; psallite Deo.
34 Qui ascendit super cælum cæli, ad orientem : ecce dabit voci suæ vocem virtutis.
35 Date gloriam Deo super Israël ; magnificentia ejus et virtus ejus in nubibus.
36 Mirabilis Deus in sanctis suis ; Deus Israël ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suæ. Benedictus Deus !