Psalmi 4

VULGATA	LXX
1 In finem, in carminibus. Psalmus David.	1 εις το τελος εν ψαλμοις ωδη τω δαυιδ
2 Cum invocarem exaudivit me Deus justitiæ meæ, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam.	2 εν τω επικαλεισθαι με εισηκουσεν μου ο θεος της δικαιοσυνης μου εν θλιψει επλατυνας μοι οικτιρησον με και εισακουσον της προσευχης μου
3 Filii hominum, usquequo gravi corde ? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium ?	3 υιοι ανθρωπων εως ποτε βαρυκαρδιοι ινα τι αγαπατε ματαιοτητα και ζητειτε ψευδος διαψαλμα
4 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum ; Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.	4 και γνωτε οτι εθαυμαστωσεν κυριος τον οσιον αυτου κυριος εισακουσεται μου εν τω κεκραγεναι με προς αυτον
5 Irascimini, et nolite peccare ; quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.	5 οργιζεσθε και μη αμαρτανετε λεγετε εν ταις καρδιαις υμων και επι ταις κοιταις υμων κατανυγητε διαψαλμα
6 Sacrificate sacrificium justitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt : Quis ostendit nobis bona ?	6 θυσατε θυσιαν δικαιοσυνης και ελπισατε επι κυριον
7 Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine : dedisti lætitiam in corde meo.	7 πολλοι λεγουσιν τις δειξει ημιν τα αγαθα εσημειωθη εφ' ημας το φως του προσωπου σου κυριε
8 A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.	8 εδωκας ευφροσυνην εις την καρδιαν μου απο καιρου σιτου και οινου και ελαιου αυτων επληθυνθησαν
9 In pace in idipsum dormiam, et requiescam ;	9 εν ειρηνη επι το αυτο κοιμηθησομαι και υπνωσω οτι συ κυριε κατα μονας επ' ελπιδι κατωκισας με
10 quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.