Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 17


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit :1 (Per la fine. Di David servo del Signore, il quale rivolse al Signore le parole di questo cantico, quando il Signore l'ebbe liberato dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul, e disse:)
2 Diligam te, Domine, fortitudo mea.
2 Ti amo, o Signore, mia forza.
3 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus.
Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum ;
protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus.
3 Il Signore è la mia rocca, il mio rifugio, il mio liberatore, il mio Dio, il mio aiuto: in lui potrò sperare: è mio protettore, mio salvatore potente, mio asilo.
4 Laudans invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Lodando invoco il Signore, e son liberato dai miei nemici.
5 Circumdederunt me dolores mortis,
et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.
5 Mi accerchiarono i dolori di morte: i torrenti d'iniquità mi sconvolsero,
6 Dolores inferni circumdederunt me ;
præoccupaverunt me laquei mortis.
6 Dolori d'inferno mi attorniarono, mi strinsero all'improvviso i lacci di morte.
7 In tribulatione mea invocavi Dominum,
et ad Deum meum clamavi :
et exaudivit de templo sancto suo vocem meam ;
et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus.
7 Nelle mie angustie invocai il Signore, gridai al mio Dio. Ed Egli dal suo tempio santo esau dì la mia voce: il mio grido giun se dinanzi a lui, entrò nei suoi orecchi.
8 Commota est, et contremuit terra ;
fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt :
quoniam iratus est eis.
8 Si commosse e tremò la terra, le basi dei monti si agitarono, scosse, perchè Egli era contro di loro sdegnato.
9 Ascendit fumus in ira ejus,
et ignis a facie ejus exarsit ;
carbones succensi sunt ab eo.
9 Dall'ira di lui saliva il fumo, fuoco ardeva nella sua faccia, sfavillavan da lui carboni accesi.
10 Inclinavit cælos, et descendit,
et caligo sub pedibus ejus.
10 Abbassò i cieli e discese: sotto ai suoi piedi dense nubi.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit ;
volavit super pennas ventorum.
11 Salì sopra i cherubini e volò, volò sulle ali dei venti.
12 Et posuit tenebras latibulum suum ;
in circuitu ejus tabernaculum ejus,
tenebrosa aqua in nubibus aëris.
12 Pose nelle tenebre il suo nascondiglio, si mise torno torno il suo padiglione: acqua tenebrosa nelle nubi dell'aria.
13 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt ;
grando et carbones ignis.
13 Per lo splendore della sua faccia si squarciarono le nubi: grandine e carboni accesi.
14 Et intonuit de cælo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam :
grando et carbones ignis.
14 Il Signore tornò dal cielo, l'Altissimo fece sentire la sua voce: grandine e carboni accesi.
15 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos ;
fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.
15 Scagliando le sue saette li disperse, moltiplicando i fulmini li mise in scompiglio.
16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum,
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus iræ tuæ.
16 Apparvero allora le sorgenti delle acque, furono messi a nudo i fondamenti della terra, dalle tue minacce, o Signore, dal vento impetuoso della tua ira.
17 Misit de summo, et accepit me ;
et assumpsit me de aquis multis.
17 Mi porse la mano dall'alto e mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.
18 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me.
Quoniam confortati sunt super me ;
18 Mi liberò dai miei potentissimi nemici, dai miei avversari, chè erano molto più forti di me.
19 prævenerunt me in die afflictionis meæ :
et factus est Dominus protector meus.
19 Mi piombarono addosso all'improvviso nel giorno della mia sventura; ma il Signore fu il mio sostegno,
20 Et eduxit me in latitudinem ;
salvum me fecit, quoniam voluit me,
20 E mi trasse fuori al largo, mi salvò, perchè mi volle bene.
21 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi :
21 Il Signore mi ha ricompensato secondo la mia giustizia, mi ha retribuito secondo la purezza delle mie mani;
22 quia custodivi vias Domini,
nec impie gessi a Deo meo ;
22 Perchè ho custodite le vie del Signore e non mi son mai empiamente allontanato dal mio Dio.
23 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo,
et justitias ejus non repuli a me.
23 Tutte le sue leggi mi stavan davanti, e non respingevo lungi da me i suoi precetti.
24 Et ero immaculatus cum eo ;
et observabo me ab iniquitate mea.
24 E sono stato senza macchia verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.
25 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.
25 E il Signore mi ha ricompensato secondo la mia giustizia, secondo la purezza che hanno le mie mani dinanzi agli occhi suoi.
26 Cum sancto sanctus eris,
et cum viro innocente innocens eris,
26 Col santo sei pietoso, coll'innocente sei integro.
27 et cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.
27 Coll'eletto sei sincero, e col perverso imperversi.
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies,
et oculos superborum humiliabis.
28 Tu salvi il popolo umile e umilii gli occhi dei superbi.
29 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine ;
Deus meus, illumina tenebras meas.
29 Tu dài luce alla mia lampada, o Signore; o mio Dio, rischiara le mie tenebre.
30 Quoniam in te eripiar a tentatione ;
et in Deo meo transgrediar murum.
30 Per te son liberato dalla tentazione, per il mio Dio dò la scalata alle mura.
31 Deus meus, impolluta via ejus ;
eloquia Domini igne examinata :
protector est omnium sperantium in se.
31 Il mio Dio! Immacolata è la sua via, le parole del Signore son provate col fuoco; Egli è protettore di tutti quelli che sperano in lui.
32 Quoniam quis deus præter Dominum ?
aut quis deus præter Deum nostrum ?
32 E chi è Dio se non il Signore? Qual Dio vi può essere fuori del nostro Dio ?
33 Deus qui præcinxit me virtute,
et posuit immaculatam viam meam ;
33 Dio è colui che mi cinse di fortezza, e rese immacolata la mia via,
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum,
et super excelsa statuens me ;
34 Che rese agili i miei piedi come quelli dei cervi, e mi pose al sicuro sulle alture.
35 qui docet manus meas ad prælium.
Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea,
35 Egli addestrò le mie mani alla battaglia; tu facesti le mie braccia come arco di bronzo;
36 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ :
et dextera tua suscepit me,
et disciplina tua correxit me in finem,
et disciplina tua ipsa me docebit.
36 Tu mi desti lo scudo della tua salvezza. La tua destra mi sostenne; la tua disciplina mi ha sempre regolato, la tua stessa disciplina mi sarà di guida.
37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
37 Tu allargasti la mia strada sotto i miei passi, e i miei piedi e non vacillarono.
38 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos ;
et non convertar donec deficiant.
38 Inseguii i miei nemici, li raggiunsi, non tornai indietro finché non furono annientati.
39 Confringam illos, nec poterunt stare ;
cadent subtus pedes meos.
39 Li stritolai, e non poteron più reggersi, caddero sotto i miei piedi.
40 Et præcinxisti me virtute ad bellum,
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 Tu mi cingesti di valore per la guerra, e facesti cadere sotto di me i miei avversari;
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum,
et odientes me disperdidisti.
41 Facesti che i miei nemici mi voltassero le spalle, e disperdesti quelli che mi odiano.
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret ;
ad Dominum, nec exaudivit eos.
42 Essi gridarono, ma non v'era chi li salvasse; gridarono al Signore, ma non li esaudì.
43 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti ;
ut lutum platearum delebo eos.
43 E li stritolai come polvere al vento, li spazzai via come il fango dalle piazze.
44 Eripies me de contradictionibus populi ;
constitues me in caput gentium.
44 Tu mi salvasti dalle contraddizioni del popolo, mi hai posto a capo delle nazioni.
45 Populus quem non cognovi servivit mihi ;
in auditu auris obedivit mihi.
45 Un popolo che non conoscevo è a me soggetto, con orecchio attento mi ubbidisce.
46 Filii alieni mentiti sunt mihi,
filii alieni inveterati sunt,
et claudicaverunt a semitis suis.
46 I figli stranieri mi adulano, i figli stranieri sono invecchiati, sono andati zoppicando fuori della loro strada.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltetur Deus salutis meæ.
47 Viva il Signore! Sia benedetto il mio Dio, sia esaltato il mio Dio Salvatore.
48 Deus qui das vindictas mihi,
et subdis populos sub me ;
liberator meus de inimicis meis iracundis.
48 O Dio, sei tu che mi dài le vendette, che mi assoggetti i popoli, che mi liberi dai miei furiosi nemici.
49 Et ab insurgentibus in me exaltabis me ;
a viro iniquo eripies me.
49 E tu mi esalti sopra i miei avversari, mi salvi dall'uomo iniquo.
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam ;
50 Per questo ti loderò tra le nazioni, o Signore, e canterò inni al tuo nome,
51 magnificans salutes regis ejus,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus usque in sæculum.
51 Che dà magnifiche vittorie al suo re e fa misericordia al suoUnto, a David, e alla sua proge­nie in eterno.