Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 17


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit :1 - Al corifeo. [Salmo] del servo del Signore, David, il quale rivolse al Signore le parole di questo cantico, il giorno in cui il Signore lo liberò dalle mani di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. E disse:
2 Diligam te, Domine, fortitudo mea.
2 Io t'amo, o Signore, mia forza!
3 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus.
Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum ;
protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus.
3 Il Signore è il mio sostegno, il mio rifugio e il mio liberatore. Il mio Dio è l'aiuto mio in cui spero, il mio protettore e il corno della mia salvezza e il mio difensore.
4 Laudans invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Lodo e invoco il Signore, e da' miei nemici son salvo.
5 Circumdederunt me dolores mortis,
et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.
5 Mi circondarono ambasce di morte e i torrenti dell'iniquità mi costernarono:
6 Dolores inferni circumdederunt me ;
præoccupaverunt me laquei mortis.
6 le ambasce degli Inferi mi circondarono, mi sorpresero lacci di morte.
7 In tribulatione mea invocavi Dominum,
et ad Deum meum clamavi :
et exaudivit de templo sancto suo vocem meam ;
et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus.
7 Nella tribolazione mia invocai il Signore, e verso il mio Dio gridai. Ed egli ascoltò dal suo santo tempio la mia voce, e il mio grido al suo cospetto penetrò negli orecchi di lui.
8 Commota est, et contremuit terra ;
fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt :
quoniam iratus est eis.
8 S'agitò e tremò la terra, le fondamenta delle montagne furon scosse e traballaron dinanzi al suo sdegno.
9 Ascendit fumus in ira ejus,
et ignis a facie ejus exarsit ;
carbones succensi sunt ab eo.
9 Si levò fumo dalle sue nari, e fuoco divampò dalla sua bocca: carboni accesi [schizzaron] fuori da lui.
10 Inclinavit cælos, et descendit,
et caligo sub pedibus ejus.
10 Chinò i cieli e discese, e caligine era sotto i suoi piedi.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit ;
volavit super pennas ventorum.
11 E montò sui cherubi e volò, volò sulle ali dei vènti.
12 Et posuit tenebras latibulum suum ;
in circuitu ejus tabernaculum ejus,
tenebrosa aqua in nubibus aëris.
12 E dispose le tenebre a suo nascondiglio: fu sua tenda intorno a luil'acqua tenebrosa nelle nuvole dell'aria.
13 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt ;
grando et carbones ignis.
13 Per il fulgore, al suo cospetto, si dissiparon le nubi, grandine [piovve] e carboni di fuoco.
14 Et intonuit de cælo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam :
grando et carbones ignis.
14 E tonò dal cielo il Signore e l'Altissimo fe' risonar la sua voce:grandine [piovve] e carboni di fuoco.
15 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos ;
fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.
15 E scagliò le sue frecce e li disperse, moltiplicò le folgori e li sgominò.
16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum,
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus iræ tuæ.
16 E apparvero le scaturigini delle acque, e si svelaron le fondamenta della terra, per il tuo sbuffare, o Signore, per il soffio veemente dell'ira tua!
17 Misit de summo, et accepit me ;
et assumpsit me de aquis multis.
17 Stese dall'alto [la sua mano] e mi prese, e mi trasse su dalle molte acque.
18 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me.
Quoniam confortati sunt super me ;
18 Mi liberò dai miei nemici potentissimi, e da coloro che m'odiavano, ch'eran più forti di me.
19 prævenerunt me in die afflictionis meæ :
et factus est Dominus protector meus.
19 M'avevan sorpreso nel giorno della mia sciagura; ma il Signore fu il mio protettore.
20 Et eduxit me in latitudinem ;
salvum me fecit, quoniam voluit me,
20 E mi trasse fuori al largo: mi salvò perché mi voleva bene.
21 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi :
21 E ha reso a me secondo la sua giustizia, e secondo la purità delle mie mani m'ha retribuito.
22 quia custodivi vias Domini,
nec impie gessi a Deo meo ;
22 Perchè ho custodito le vie del Signore, nè empiamente ho agito [allontanandomi] dal mio Dio.
23 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo,
et justitias ejus non repuli a me.
23 Giacchè tutte le sue leggi mi stavan davanti, e i suoi precetti non rigettavo da me.
24 Et ero immaculatus cum eo ;
et observabo me ab iniquitate mea.
24 E senza macchia son stato verso di lui, e mi son guardato dall'iniquità.
25 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.
25 E ha reso a me il Signore secondo la mia giustiziae secondo la purità delle mie mani dinanzi ai suoi occhi.
26 Cum sancto sanctus eris,
et cum viro innocente innocens eris,
26 Con l'uomo pio, pio tu sei, e con il retto, retto ti dimostri.
27 et cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.
27 E con il puro sei puro, e col perverso fai da perverso.
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies,
et oculos superborum humiliabis.
28 Perché la gente umile tu salvi, e gli occhi de' superbi tu abbatti.
29 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine ;
Deus meus, illumina tenebras meas.
29 Tu invero dai lume alla mia lampada, o Signore: tu, mio Dio, illumini le mie tenebre!
30 Quoniam in te eripiar a tentatione ;
et in Deo meo transgrediar murum.
30 Per te son tratto fuor dal cimento, e con l'aiuto del mio Dio dò la scalata alle mura!
31 Deus meus, impolluta via ejus ;
eloquia Domini igne examinata :
protector est omnium sperantium in se.
31 La via del mio Dio è senza macchia, le parole del Signore son saggiate [e depurate] al fuoco: egli è il protettore di quanti sperano in lui.
32 Quoniam quis deus præter Dominum ?
aut quis deus præter Deum nostrum ?
32 Poichè chi è Dio fuori del Signore? o dov' è una Rupe fuori del nostro Dio?
33 Deus qui præcinxit me virtute,
et posuit immaculatam viam meam ;
33 [Quel] Dio che mi cinse di forza, e rese perfetta la mia via:
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum,
et super excelsa statuens me ;
34 che pareggiò i miei piedi a quelli delle cerve, e sulle alture mi stabilì [al sicuro];
35 qui docet manus meas ad prælium.
Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea,
35 che addestrò le mie mani alla battaglia, e fece le mie braccia quasi arco di bronzo!
36 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ :
et dextera tua suscepit me,
et disciplina tua correxit me in finem,
et disciplina tua ipsa me docebit.
36 E mi desti la protezione di tua salvezza, e la tua destra mi sostenne, e la tua guida mi diresse del continuoe la stessa tua guida m'istruirà [in avvenire].
37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
37 Larghi rendesti i miei passi sotto di me, e non vacillarono i miei piedi.
38 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos ;
et non convertar donec deficiant.
38 Inseguii i miei nemici e li raggiunsie non tornai indietro sino a che non fosser distrutti.
39 Confringam illos, nec poterunt stare ;
cadent subtus pedes meos.
39 Li abbattei e non posson risorgere, caddero sotto i miei piedi.
40 Et præcinxisti me virtute ad bellum,
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 Mi cingesti di forza per la battaglia, e abbattesti sotto di me i miei aggressori.
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum,
et odientes me disperdidisti.
41 E i miei nemici facesti che mi volgesser la schienae i miei avversari sbaragliasti.
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret ;
ad Dominum, nec exaudivit eos.
42 Gridarono, ma non c'era chi li salvasse, [gridarono] al Signore, e non li esaudì.
43 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti ;
ut lutum platearum delebo eos.
43 Ed io li stritolai come polvere in faccia al vento, come fango delle strade li spazzai via.
44 Eripies me de contradictionibus populi ;
constitues me in caput gentium.
44 Mi liberasti da discordie di popolo, mi hai posto a capo di nazioni.
45 Populus quem non cognovi servivit mihi ;
in auditu auris obedivit mihi.
45 Tal popolo, ch' io non conoscevo [neppure], [ora] mi serve, con attento orecchio m'obbedisce.
46 Filii alieni mentiti sunt mihi,
filii alieni inveterati sunt,
et claudicaverunt a semitis suis.
46 Gli stranieri mi adulano, gli stranieri sono [abbattuti, quasi] invecchiati, e zoppicando s'allontanan dalle loro vie.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltetur Deus salutis meæ.
47 Vive il Signore. Benedetto è il mio Dio! e sia esaltato il Dio della mia salvezza!
48 Deus qui das vindictas mihi,
et subdis populos sub me ;
liberator meus de inimicis meis iracundis.
48 Tu, o Dio, che mi procacci le vendette, e sottometti i popoli sotto di me, che mi salvi dai miei feroci nemici!
49 Et ab insurgentibus in me exaltabis me ;
a viro iniquo eripies me.
49 Da' miei assalitori tu mi metti al sicurodall'uomo malvagio [e violento] tu mi liberi.
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam ;
50 Perciò ti loderò tra le nazioni, o Signore, e inneggerò al tuo nome,
51 magnificans salutes regis ejus,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus usque in sæculum.
51 che ha concesso salvezza magnifica al suo re, e favore ha largito al suo Unto, a David e alla sua progenie in eterno.