Psalmi 147

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum ; lauda Deum tuum, Sion.	1 Αινειτε τον Κυριον? διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων? διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.
2 Quoniam confortavit seras portarum tuarum ; benedixit filiis tuis in te.	2 Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ? θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.
3 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.	3 Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.
4 Qui emittit eloquium suum terræ : velociter currit sermo ejus.	4 Αριθμει τα πληθη των αστρων? Καλει τα παντα ονομαστι.
5 Qui dat nivem sicut lanam ; nebulam sicut cinerem spargit.	5 Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου? η συνεσις αυτου αμετρητος.
6 Mittit crystallum suam sicut buccellas : ante faciem frigoris ejus quis sustinebit ?	6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.
7 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea ; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.	7 Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες? ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα?
8 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.	8 τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας? τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην? τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων?
9 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.	9 τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.
	10 Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου? δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.
	11 Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.
	12 Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον? αινει τον Θεον σου, Σιων.
	13 Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου? ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.
	14 Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου? σε χορταινει με το παχος του σιτου.
	15 Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.
	16 Διδει χιονα ως μαλλιον? διασπειρει την παχνην ως στακτην.
	17 Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια? εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;
	18 Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα? φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.
	19 Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.
	20 Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος? ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.