Psalmi 109

VULGATA	NOVA VULGATA
1 Psalmus David. Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.	1 Magistro chori. David. Psalmus. Deus laudis meae, ne tacueris,
2 Virgam virtutis tuæ emittet Dominus ex Sion : dominare in medio inimicorum tuorum.	2 quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. Locuti sunt adversum me lingua dolosa
3 Tecum principium in die virtutis tuæ in splendoribus sanctorum : ex utero, ante luciferum, genui te.	3 et sermonibus odii circumdederunt me et expugnaverunt me gratis.
4 Juravit Dominus, et non p?nitebit eum : Tu es sacerdos in æternum secundum ordinem Melchisedech.	4 Pro dilectione mea adversabantur mihi; ego autem orabam.
5 Dominus a dextris tuis ; confregit in die iræ suæ reges.	5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea.
6 Judicabit in nationibus, implebit ruinas ; conquassabit capita in terra multorum.	6 Constitue super eum peccatorem, et adversarius stet a dextris eius.
7 De torrente in via bibet ; propterea exaltabit caput.	7 Cum iudicatur, exeat condemnatus, et oratio eius fiat in peccatum.
	8 Fiant dies eius pauci, et ministerium eius accipiat alter.
	9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua.
	10 Instabiles vagentur filii eius et mendicent et eiciantur de ruinis suis. -
	11 Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, et diripiant alieni labores eius.
	12 Non sit qui praebeat illi misericordiam, nec sit qui misereatur pupillis eius.
	13 Fiant nati eius in interitum, in generatione una deleatur nomen eorum.
	14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, et peccatum matris eius non deleatur.
	15 Fiant contra Dominum semper, et disperdat de terra memoriam eorum.
	16 Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam et persecutus est hominem inopem et mendicum et compunctum corde, ut mortificaret.
	17 Et dilexit maledictionem: et veniat ei; et noluit benedictionem: et elongetur ab eo.
	18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: et intret sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossa eius.
	19 Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, et sicut zona, qua semper praecingitur.
	20 Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
	21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua; libera me,
	22 quia egenus et pauper ego sum, et cor meum vulneratum est intra me.
	23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locustae.
	24 Genua mea infirmata sunt ieiunio, et caro mea contabuit absque oleo.
	25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me et moverunt capita sua.
	26 Adiuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam.
	27 Et sciant quia manus tua haec: tu, Domine, hoc fecisti.
	28 Maledicant illi, et tu benedicas; qui insurgunt in me, confundantur, servus autem tuus laetabitur.
	29 Induantur, qui detrahunt mihi, pudore et operiantur sicut diploide confusione sua.
	30 Confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum,
	31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a iudicantibus animam eius.