Giobbe 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 Respondens autem Eliphaz Themanites dixit: | 1 Elifaz il Temanita prese la parola e disse: |
2 “ Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit? | 2 Se si tenta di parlarti, ti sarà forse gravoso? Ma chi può trattenere il discorso? |
3 Ecce, docuisti multos et manus lassas roborasti; | 3 Ecco, tu hai istruito molti e a mani fiacche hai ridato vigore; |
4 vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti. | 4 le tue parole hanno sorretto chi vacillava e le ginocchia che si piegavano hai rafforzato. |
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es. | 5 Ma ora questo accade a te e ti abbatti; capita a te e ne sei sconvolto. |
6 Nonne timor tuus est fiducia tua, spes tua est perfectio viarum tuarum? | 6 La tua pietà non era forse la tua fiducia e la tua condotta integra, la tua speranza? |
7 Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit, aut quando recti deleti sunt? | 7 Ricordalo: quale innocente è mai perito e quando mai furon distrutti gli uomini retti? |
8 quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos, | 8 Per quanto io ho visto, chi coltiva iniquità, chi semina affanni, li raccoglie. |
9 flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos. | 9 A un soffio di Dio periscono e dallo sfogo della sua ira sono annientati. |
10 Rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt. | 10 Il ruggito del leone e l'urlo del leopardo e i denti dei leoncelli sono frantumati. |
11 Leo periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt. | 11 Il leone è perito per mancanza di preda e i figli della leonessa sono stati dispersi. |
12 Porro ad me furtive verbum delatum est, et suscepit auris mea sussurrum eius. | 12 A me fu recata, furtiva, una parola e il mio orecchio ne percepì il lieve sussurro. |
13 In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines, | 13 Nei fantasmi, tra visioni notturne, quando grava sugli uomini il sonno, |
14 pavor tenuit me et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt. | 14 terrore mi prese e spavento e tutte le ossa mi fece tremare; |
15 Et cum spiritus, me praesente, transiret, inhorruerunt pili carnis meae. | 15 un vento mi passò sulla faccia, e il pelo si drizzò sulla mia carne... |
16 Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi: | 16 Stava là ritto uno, di cui non riconobbi l'aspetto, un fantasma stava davanti ai miei occhi... Un sussurro..., e una voce mi si fece sentire: |
17 “Numquid homo Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?”. | 17 "Può il mortale essere giusto davanti a Dio o innocente l'uomo davanti al suo creatore? |
18 Ecce, in servis suis fiduciam non habet et in angelis suis reperit pravitatem. | 18 Ecco, dei suoi servi egli non si fida e ai suoi angeli imputa difetti; |
19 Quanto magis hi, qui habitant domosluteas, quorum fundamentum est in pulvere. Consumentur velut tinea! | 19 quanto più a chi abita case di fango, che nella polvere hanno il loro fondamento! Come tarlo sono schiacciati, |
20 De mane usque ad vesperam succidentur et, quia nullus intellegit, in aeternum peribunt. | 20 annientati fra il mattino e la sera: senza che nessuno ci badi, periscono per sempre. |
21 Nonne evulsum est reliquum eorum ab eis? Morientur, et non in sapientia. | 21 La funicella della loro tenda non viene forse strappata? Muoiono senza saggezza!". |