Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 3

font
NOVA VULGATALXX
1 Post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου
2 et locutus est:
2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων
3 “ Pereat dies, in qua natus sum,
et nox, in qua dictum est: “Conceptus est homo”.
3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν
4 Dies ille vertatur in tenebras;
non requirat eum Deus desuper,
et non illustretur lumine.
4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος
5 Obscurent eum tenebrae et umbra mortis;
occupet eum caligo,
et involvatur amaritudine.
5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat;
non computetur in diebus anni
nec numeretur in mensibus.
6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων
7 Sit nox illa solitaria nec laude digna;
7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη
8 maledicant ei, qui maledicunt diei,
qui parati sunt suscitare Leviathan.
8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι
9 Obtenebrentur stellae crepusculi eius;
exspectet lucem, et non sit,
nec videat palpebras aurorae,
9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα
10 quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me,
nec abstulit mala ab oculis meis.
10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου
11 Quare non in vulva mortuus sum?
Egressus ex utero non statim perii?		11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην
12 Quare exceptus genibus?
Cur lactatus uberibus?
12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα
13 Nunc enim dormiens silerem
et somno meo requiescerem
13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην
14 cum regibus et consulibus terrae,
qui aedificant sibi solitudines,
14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν
15 aut cum principibus, qui possident aurum
et replent domos suas argento.
15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου
16 Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem,
vel qui concepti non viderunt lucem.
16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu,
et ibi requieverunt fessi robore.
17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι
18 Et quondam vincti pariter sine molestia
non audierunt vocem exactoris.
18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου
19 Parvus et magnus ibi sunt,
et servus liber a domino suo.
19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου
20 Quare misero data est lux,
et vita his, qui in amaritudine animae sunt?
20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις
21 Qui exspectant mortem, et non venit,
et effodiunt quaerentes illam magis quam thesauros;
21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους
22 gaudentque vehementer
et laetantur sepulcro.
22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν
23 Viro, cuius abscondita est via,
et circumdedit eum Deus tenebris.		23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου
24 Antequam comedam, suspiro,
et quasi inundantes aquae sic rugitus meus.
24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω
25 Quia timor, quem timebam, evenit mihi,
et, quod verebar, accidit.
25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι
26 Non dissimulavi, non silui, non quievi,
et venit super me indignatio ”.
26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη