Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 17


font
NOVA VULGATABIBBIA MARTINI
1 Spiritus meus attenuatus est,
dies mei exstincti,
et solum mihi superest sepulcrum.
1 Si va consumando il mio spirito, si accorciano i giorni miei, e solo per me vi resta il sepolcro.
2 Nonne irrisiones circumdant me,
et in amaritudinibus moratur oculus meus?
2 Io non peccai, e gli occhi miei nuotano nelle amarezze.
3 Pone pignus pro me iuxta te;
et quis umquam spondens percutiet manum meam?
3 Liberami, o Signore, e pommi presso di te, e chicchessia armi sua mano a combattere contro di me.
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina;
propterea non exaltabuntur.
4 Il loro cuore hai tenuto lontano dalla saggezza; per questo ei non saranno esaltati.
5 Praedam pollicetur sociis,
sed oculi filiorum eius deficient.
5 Egli promette acquisti a' suoi compagni; ma gli occhi de' suoi figliuoli verranno meno.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi
et conspuendum in faciem.
6 Egli mi ha renduto quasi favola del volgo, e sono negli occhi loro oggetto di orrore.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus,
et membra mea quasi in umbram redacta sunt.
7 Pel gran dispetto ho perduto il lume degli occhi, e le mie membra son quasi ridotte nel nulla.
8 Stupebunt iusti super hoc,
et innocens contra impium excitabitur.
8 Rimarranno di ciò stupefatti i giusti, e l'innocente si leverà contro l'ipocrita.
9 Et tenebit iustus viam suam,
et mundus manibus addet fortitudinem.
9 Ma il giusto terrà sua strada, e quegli, che ha pure le mani crescerà in fortezza.
10 Igitur omnes vos convertimini et venite,
et non inveniam in vobis ullum sapientem.
10 Voi pertanto cangiate di parere, e venite, ed io non troverò tra voi verun capiente.
11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt
et desideria cordis mei.
11 Sen fuggono i giorni miei, i miei disegni si risolvono in fumo, e mi tormentano il cuore.
12 Noctem verterunt in diem;
et rursum post tenebras properat lux.
12 La notte hanno cambiata in giorno, e di nuovo dopo le tenebre spero la luce.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est;
et in tenebris stravi lectulum meum.
13 Quand' io avrò aspettato pazientemente, la mia casa el' è il sepolcro, e nelle tenebre ho disteso il mio letticciuolo.
14 Putredini dixi: Pater meus es!;
Mater mea et soror mea! vermibus.
14 Alla putredine ho detto tu se' mio padre, e ai vermi voi siete mia madre, e mia sorella,
15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea,
et patientiam meam quis considerat?
15 Dov' è adunque adesso la mia espettazione, e chi è che consideri la mia pazienza?
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea;
simul in pulvere erit requies mihi? ”.
16 Nel cupo sepolcro scenderà ogni cosa con me; credi tu che ivi almeno io avrò requie?