Giobbe 17

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Spiritus meus attenuatus est, dies mei exstincti, et solum mihi superest sepulcrum.	1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
2 Nonne irrisiones circumdant me, et in amaritudinibus moratur oculus meus?	2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
3 Pone pignus pro me iuxta te; et quis umquam spondens percutiet manum meam?	3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina; propterea non exaltabuntur.	4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
5 Praedam pollicetur sociis, sed oculi filiorum eius deficient.	5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi et conspuendum in faciem.	6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in umbram redacta sunt.	7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra impium excitabitur.	8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
9 Et tenebit iustus viam suam, et mundus manibus addet fortitudinem.	9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
10 Igitur omnes vos convertimini et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.	10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt et desideria cordis mei.	11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
12 Noctem verterunt in diem; et rursum post tenebras properat lux.	12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est; et in tenebris stravi lectulum meum.	13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
14 Putredini dixi: Pater meus es!; Mater mea et soror mea! vermibus.	14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?	15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea; simul in pulvere erit requies mihi? ”.	16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.