Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
BIBBIA RICCIOTTIVULGATA
1 - La terra era tutta d'una sola lingua e d'una sola parlata.1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
2 Partiti dall'oriente, gli uomini trovarono una pianura nella regione di Sennaar, ed ivi abitarono.2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
3 E si dissero uno all'altro: «Su, via, facciamo dei mattoni, e cociamoli al fuoco». Usarono mattoni per sassi, bitume per cemento,3 Dixitque alter ad proximum suum : Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento :
4 e dissero: «Su via, facciamoci una città, ed una torre la cui cima arrivi al cielo, e rendiamo famoso il nostro nome, prima di dividerci per tutta la terra».4 et dixerunt : Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum : et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
5 Ma il Signore discese per veder la città e la torre che i figli di Adamo stavano edificando,5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
6 e disse: «Ecco, è un popolo solo, ed ha una lingua sola per tutti; hanno cominciato a far questo lavoro, nè desisteranno dal loro pensiero sinchè non l'abbiano condotto a termine.6 et dixit : Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus : c?peruntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
7 Andiamo dunque, discendiamo, e confondiamo ivi le loro lingue, così che nessuno più comprenda la parola del prossimo suo».7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
8 Così li spartì il Signore da quel luogo per tutta la terra, e cessarono di edificar la città.8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
9 Perciò fu chiamato quel luogo Babele, perchè ivi fu confuso il parlare di tutti gli uomini; e di lì li disperse il Signore sulla faccia di tutto il mondo.9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ : et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
10 Questa è la discendenza di Sem. Sem aveva cento anni quando generò Arfaad, due anni dopo il diluvio.10 Hæ sunt generationes Sem : Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
11 Visse Sem, dopo generato Arfaad, cinquecento anni, e generò figli e figlie.11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis : et genuit filios et filias.
12 Arfaad visse trentacinque anni, e generò Sale.12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
13 Generato Sale, visse Arfaad altri trecentotrè anni, e generò figli e figlie.13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis : et genuit filios et filias.
14 Sale poi, di trent'anni generò Heber.14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
15 Dopo generato Heber, visse ancora quattrocentotrè anni, e generò figli e figlie.15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis : et genuit filios et filias.
16 Heber poi, in età di trentaquattro anni, generò Faleg;16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
17 visse, dopo che ebbe generato Faleg, quattrocentotrenta anni, e generò figli e figlie.17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis : et genuit filios et filias.
18 Faleg, a trent'anni, generò Reu.18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
19 Generato Reu, visse altri duecentonove anni, e generò figli e figlie.19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis : et genuit filios et filias.
20 Reu visse trentadue anni, e generò Sarug.20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
21 Visse poi, dopo generato Sarug, duecentosette anni, e generò figli e figlie.21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis : et genuit filios et filias.
22 Sarug poi, a trent'anni, generò Nacor.22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
23 Dopo nato Nacor, visse Sarug duecento anni, e generò figli e figlie.23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis : et genuit filios et filias.
24 Nacor, di ventinove anni, generò Tare.24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
25 Dopo avuto Tare, visse centodiciannove anni, e generò figli e figlie.25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis : et genuit filios et filias.
26 Tare poi, quando aveva settant'anni, generò Abramo [e poi] Nacor e Aran.26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
27 Questa è la discendenza di Tare. Tare generò Abramo, Nacor e Aran. Aran poi generò Lot.27 Hæ sunt autem generationes Thare : Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
28 Ed Aran morì avanti al padre suo Tare, nella sua terra natale Ur della Caldea.28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.
29 Abramo e Nacor presero moglie. La moglie d'Abramo aveva nome Sarai, e quella di Nacor Melca, figlia di Aran padre di Melca e di Iesca.29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores : nomen uxoris Abram, Sarai : et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
30 Sarai però era sterile, e non aveva figli.30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
31 Tare adunque prese Abramo suo figlio, e Lot figlio del figlio suo Aran, e Sarai sua nuora moglie del figlio suo Abramo, e li condusse fuori di Ur della Caldea per recarsi nella terra di Canaan. Giunsero fino ad Haran, ed ivi abitarono.31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan : veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
32 Ed essendo Tare in età di duecentocinque anni, morì in Haran.32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.