Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
BIBBIA RICCIOTTINOVA VULGATA
1 - La terra era tutta d'una sola lingua e d'una sola parlata.1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.
2 Partiti dall'oriente, gli uomini trovarono una pianura nella regione di Sennaar, ed ivi abitarono.2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.
3 E si dissero uno all'altro: «Su, via, facciamo dei mattoni, e cociamoli al fuoco». Usarono mattoni per sassi, bitume per cemento,3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.
4 e dissero: «Su via, facciamoci una città, ed una torre la cui cima arrivi al cielo, e rendiamo famoso il nostro nome, prima di dividerci per tutta la terra».4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
5 Ma il Signore discese per veder la città e la torre che i figli di Adamo stavano edificando,5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,
6 e disse: «Ecco, è un popolo solo, ed ha una lingua sola per tutti; hanno cominciato a far questo lavoro, nè desisteranno dal loro pensiero sinchè non l'abbiano condotto a termine.6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.
7 Andiamo dunque, discendiamo, e confondiamo ivi le loro lingue, così che nessuno più comprenda la parola del prossimo suo».7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.
8 Così li spartì il Signore da quel luogo per tutta la terra, e cessarono di edificar la città.8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
9 Perciò fu chiamato quel luogo Babele, perchè ivi fu confuso il parlare di tutti gli uomini; e di lì li disperse il Signore sulla faccia di tutto il mondo.9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
10 Questa è la discendenza di Sem. Sem aveva cento anni quando generò Arfaad, due anni dopo il diluvio.10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;
11 Visse Sem, dopo generato Arfaad, cinquecento anni, e generò figli e figlie.11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
12 Arfaad visse trentacinque anni, e generò Sale.12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.
13 Generato Sale, visse Arfaad altri trecentotrè anni, e generò figli e figlie.13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.
14 Sale poi, di trent'anni generò Heber.14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.
15 Dopo generato Heber, visse ancora quattrocentotrè anni, e generò figli e figlie.15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.
16 Heber poi, in età di trentaquattro anni, generò Faleg;16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.
17 visse, dopo che ebbe generato Faleg, quattrocentotrenta anni, e generò figli e figlie.17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.
18 Faleg, a trent'anni, generò Reu.18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.
19 Generato Reu, visse altri duecentonove anni, e generò figli e figlie.19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
20 Reu visse trentadue anni, e generò Sarug.20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.
21 Visse poi, dopo generato Sarug, duecentosette anni, e generò figli e figlie.21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
22 Sarug poi, a trent'anni, generò Nacor.22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.
23 Dopo nato Nacor, visse Sarug duecento anni, e generò figli e figlie.23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
24 Nacor, di ventinove anni, generò Tare.24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.
25 Dopo avuto Tare, visse centodiciannove anni, e generò figli e figlie.25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
26 Tare poi, quando aveva settant'anni, generò Abramo [e poi] Nacor e Aran.26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.
27 Questa è la discendenza di Tare. Tare generò Abramo, Nacor e Aran. Aran poi generò Lot.27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;
28 Ed Aran morì avanti al padre suo Tare, nella sua terra natale Ur della Caldea.28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.
29 Abramo e Nacor presero moglie. La moglie d'Abramo aveva nome Sarai, e quella di Nacor Melca, figlia di Aran padre di Melca e di Iesca.29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.
30 Sarai però era sterile, e non aveva figli.30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.
31 Tare adunque prese Abramo suo figlio, e Lot figlio del figlio suo Aran, e Sarai sua nuora moglie del figlio suo Abramo, e li condusse fuori di Ur della Caldea per recarsi nella terra di Canaan. Giunsero fino ad Haran, ed ivi abitarono.31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.
32 Ed essendo Tare in età di duecentocinque anni, morì in Haran.32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.