Psalmi 69

VULGATA	LXX
1 In finem. Psalmus David in rememorationem, quod salvum fecerit eum Dominus.	1 εις το τελος τω δαυιδ εις αναμνησιν
2 Deus, in adjutorium meum intende ; Domine, ad adjuvandum me festina.	2 εις το σωσαι με κυριον ο θεος εις την βοηθειαν μου προσχες
3 Confundantur, et revereantur, qui quærunt animam meam.	3 αισχυνθειησαν και εντραπειησαν οι ζητουντες μου την ψυχην αποστραφειησαν εις τα οπισω και καταισχυνθειησαν οι βουλομενοι μοι κακα
4 Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala ; avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi : Euge, euge !	4 αποστραφειησαν παραυτικα αισχυνομενοι οι λεγοντες μοι ευγε ευγε
5 Exsultent et lætentur in te omnes qui quærunt te ; et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.	5 αγαλλιασθωσαν και ευφρανθητωσαν επι σοι παντες οι ζητουντες σε και λεγετωσαν δια παντος μεγαλυνθητω ο θεος οι αγαπωντες το σωτηριον σου
6 Ego vero egenus et pauper sum ; Deus, adjuva me. Adjutor meus et liberator meus es tu ; Domine, ne moreris.	6 εγω δε πτωχος και πενης ο θεος βοηθησον μοι βοηθος μου και ρυστης μου ει συ κυριε μη χρονισης