Psalmi 101
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. | 1 (Preghiera dell'infelice che nella tribolazione, davanti al Signore, effonde il suo lamento). |
2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. | 2 Signore, ascolta la mia preghiera, giunga a te il mio grido. |
3 Non avertas faciem tuam a me : in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. | 3 Non rivolgere da me la tua faccia, nel giorno della sventura piega verso di me il tuo orecchio! In qualunque giorno t'invochi, affrettati ad esaudirmi. |
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. | 4 Ecco, i miei giorni si son dileguati come fumo, e le mie ossa sono seccate come sarmenti. |
5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum. | 5 Sono stato tagliato come fieno, il mio cuore è inaridito, e mi son dimenticato anche di man giare il mio pane. |
6 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ. | 6 A forza di gridare e di gemere, le ossa mi si sono attaccate alla pelle. |
7 Similis factus sum pellicano solitudinis ; factus sum sicut nycticorax in domicilio. | 7 Son divenuto simile al pellicano del deserto, sono come il gufo tra le macerie. |
8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto. | 8 Passai senza dormire le notti, e sono come il passero solitario sul tetto. |
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant : | 9 Continuamente m'insultano i miei nemici, quelli che mi lodavano congiurano contro di me. |
10 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam, | 10 Ho mangiato la cenere come pane, ed ho mescolato la mia bevanda colle lacrime, |
11 a facie iræ et indignationis tuæ : quia elevans allisisti me. | 11 Davanti alla tua ira e alla tua indignazione; chè tu m'hai alzato e sbattuto per terra. |
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut f?num arui. | 12 I miei giorni son passati come l'ombra ed io sono seccato come fieno. |
13 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem. | 13 Ma tu, o Signore, duri in eterno, e di generazione in generazione vive la tua memoria. |
14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus : | 14 Tu ti leverai ed avrai compassione di Sionne, perchè il tempo di averne pietà, il tempo è venuto. |
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur. | 15 Chè le ruine di lei son care ai tuoi servi, e la polvere di lei li intenerisce. |
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam : | 16 E le genti temeranno il tuo nome, o Signore, e tutti i re della terra la tua maestà. |
17 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua. | 17 Chè il Signore riedificherà Sionne, e apparirà in mezzo alla sua gloria. |
18 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum. | 18 Egli avrà riguardo all'orazione degli umili, e non disprezzerà la loro preghiera. |
19 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum. | 19 Siano scritte queste cose per la generazione futura, e il popolo che sarà creato loderà il Signore. |
20 Quia prospexit de excelso sancto suo ; Dominus de cælo in terram aspexit : | 20 perchè Egli ha guardato dall'alto suo santuario, il Signore dal cielo ha riguardata la terra, |
21 ut audiret gemitus compeditorum ; ut solveret filios interemptorum : | 21 Per udire i gemiti dei prigionieri e liberare i figli degli uccisi; |
22 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem : | 22 Affinchè annunzino il nome del Signore in Sionne e cantino le sue lodi in Gerusalemme. |
23 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino. | 23 Allora i popoli si raccoglieranno insieme e i re verranno a servire il Signore. |
24 Respondit ei in via virtutis suæ : Paucitatem dierum meorum nuntia mihi : | 24 Disse a lui nell'età della sua vigoria: Fammi sapere il piccolo numero dei miei giorni; |
25 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui. | 25 Non mi richiamare alla metà dei miei giorni: gli anni tuoi vanno di generazione in generazione. |
26 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli. | 26 Da principio, o Signore, tu fondasti la terra, e i cieli sono opera delle tue mani. |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ; | 27 Essi periranno, ma tu rimani, e tutti come una veste invecchieranno, come un mantello li cambierai e saran mutati: |
28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. | 28 Ma tu sei sempre il medesimo, e gli anni tuoi non avranno fine. |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur. | 29 I figli dei tuoi servi avran ferma sede, e la loro progenie durerà nei secoli. |