Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 101

font
VULGATALXX
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.1 προσευχη τω πτωχω οταν ακηδιαση και εναντιον κυριου εκχεη την δεησιν αυτου
2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
2 εισακουσον κυριε της προσευχης μου και η κραυγη μου προς σε ελθατω
3 Non avertas faciem tuam a me :
in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ;
in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου εν η αν ημερα θλιβωμαι κλινον το ους σου προς με εν η αν ημερα επικαλεσωμαι σε ταχυ εισακουσον μου
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 οτι εξελιπον ωσει καπνος αι ημεραι μου και τα οστα μου ωσει φρυγιον συνεφρυγησαν
5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum,
quia oblitus sum comedere panem meum.
5 επληγη ωσει χορτος και εξηρανθη η καρδια μου οτι επελαθομην του φαγειν τον αρτον μου
6 A voce gemitus mei
adhæsit os meum carni meæ.
6 απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθη το οστουν μου τη σαρκι μου
7 Similis factus sum pellicano solitudinis ;
factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 ωμοιωθην πελεκανι ερημικω εγενηθην ωσει νυκτικοραξ εν οικοπεδω
8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 ηγρυπνησα και εγενηθην ωσει στρουθιον μοναζον επι δωματι
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
et qui laudabant me adversum me jurabant :
9 ολην την ημεραν ωνειδιζον με οι εχθροι μου και οι επαινουντες με κατ' εμου ωμνυον
10 quia cinerem tamquam panem manducabam,
et potum meum cum fletu miscebam,
10 οτι σποδον ωσει αρτον εφαγον και το πομα μου μετα κλαυθμου εκιρνων
11 a facie iræ et indignationis tuæ :
quia elevans allisisti me.
11 απο προσωπου της οργης σου και του θυμου σου οτι επαρας κατερραξας με
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut f?num arui.
12 αι ημεραι μου ωσει σκια εκλιθησαν και εγω ωσει χορτος εξηρανθην
13 Tu autem, Domine, in æternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 συ δε κυριε εις τον αιωνα μενεις και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
14 συ αναστας οικτιρησεις την σιων οτι καιρος του οικτιρησαι αυτην οτι ηκει καιρος
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus,
et terræ ejus miserebuntur.
15 οτι ευδοκησαν οι δουλοι σου τους λιθους αυτης και τον χουν αυτης οικτιρησουσιν
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terræ gloriam tuam :
16 και φοβηθησονται τα εθνη το ονομα κυριου και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου
17 quia ædificavit Dominus Sion,
et videbitur in gloria sua.
17 οτι οικοδομησει κυριος την σιων και οφθησεται εν τη δοξη αυτου
18 Respexit in orationem humilium
et non sprevit precem eorum.
18 επεβλεψεν επι την προσευχην των ταπεινων και ουκ εξουδενωσεν την δεησιν αυτων
19 Scribantur hæc in generatione altera,
et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 γραφητω αυτη εις γενεαν ετεραν και λαος ο κτιζομενος αινεσει τον κυριον
20 Quia prospexit de excelso sancto suo ;
Dominus de cælo in terram aspexit :
20 οτι εξεκυψεν εξ υψους αγιου αυτου κυριος εξ ουρανου επι την γην επεβλεψεν
21 ut audiret gemitus compeditorum ;
ut solveret filios interemptorum :
21 του ακουσαι τον στεναγμον των πεπεδημενων του λυσαι τους υιους των τεθανατωμενων
22 ut annuntient in Sion nomen Domini,
et laudem ejus in Jerusalem :
22 του αναγγειλαι εν σιων το ονομα κυριου και την αινεσιν αυτου εν ιερουσαλημ
23 in conveniendo populos in unum, et reges,
ut serviant Domino.
23 εν τω συναχθηναι λαους επι το αυτο και βασιλειας του δουλευειν τω κυριω
24 Respondit ei in via virtutis suæ :
Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
24 απεκριθη αυτω εν οδω ισχυος αυτου την ολιγοτητα των ημερων μου αναγγειλον μοι
25 ne revoces me in dimidio dierum meorum,
in generationem et generationem anni tui.
25 μη αναγαγης με εν ημισει ημερων μου εν γενεα γενεων τα ετη σου
26 Initio tu, Domine, terram fundasti,
et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 κατ' αρχας συ κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ;
et omnes sicut vestimentum veterascent.
Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
27 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται και ωσει περιβολαιον αλλαξεις αυτους και αλλαγησονται
28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in sæculum dirigetur.		29 οι υιοι των δουλων σου κατασκηνωσουσιν και το σπερμα αυτων εις τον αιωνα κατευθυνθησεται