Giobbe 7
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SMITH VAN DYKE |
---|---|
1 Nonne militia est vita hominis super terram, et sicut dies mercennarii dies eius? | 1 أليس جهاد للانسان على الارض وكايام الاجير ايامه. |
2 Sicut servus desiderat umbram, et sicut mercennarius praestolatur mercedem suam, | 2 كما يتشوّق العبد الى الظل وكما يترجّى الاجير اجرته |
3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi. | 3 هكذا تعين لي اشهر سوء وليالي شقاء قسمت لي. |
4 Si dormiero, dicam: Quando consurgam? Et rursum exspectabo vesperam et replebor doloribus usque crepusculum. | 4 اذا اضطجعت اقول متى اقوم. الليل يطول واشبع قلقا حتى الصبح. |
5 Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris; cutis mea scinditur et diffluit. | 5 لبس لحمي الدود مع مدر التراب. جلدي كرش وساخ. |
6 Dies mei velocius transierunt quam navicula texentis et consumpti sunt deficiente filo. | 6 ايامي اسرع من الوشيعة وتنتهي بغير رجاء |
7 Memento quia ventus est vita mea, et non revertetur oculus meus, ut videat bona. | 7 اذكر ان حياتي انما هي ريح وعيني لا تعود ترى خيرا. |
8 Nec aspiciet me visus hominis; oculi tui in me, et non subsistam. | 8 لا تراني عين ناظري. عيناك عليّ ولست انا. |
9 Sicut consumitur nubes et pertransit, sic, qui descenderit ad inferos, non ascendet | 9 السحاب يضمحل ويزول. هكذا الذي ينزل الى الهاوية لا يصعد. |
10 nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus eius. | 10 لا يرجع بعد الى بيته ولا يعرفه مكانه بعد. |
11 Quapropter et ego non parcam ori meo; loquar in tribulatione spiritus mei, confabulabor cum amaritudine animae meae. | 11 انا ايضا لا امنع فمي. اتكلم بضيق روحي. اشكو بمرارة نفسي. |
12 Numquid mare ego sum aut cetus, quia posuisti super me custodiam? | 12 أبحر انا ام تنين حتى جعلت عليّ حارسا. |
13 Si dixero: Consolabitur me lectulus meus, et assumet stratum meum querelam meam, | 13 ان قلت فراشي يعزيني مضجعي ينزع كربتي |
14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties. | 14 تريعني بالاحلام وترهبني برؤى |
15 Quam ob rem eligit suspendium anima mea, et mortem ossa mea. | 15 فاختارت نفسي الخنق الموت على عظامي هذه. |
16 Desperavi; nequaquam ultra iam vivam. Parce mihi, nihil enim sunt dies mei. | 16 قد ذبت. لا الى الابد احيا. كف عني لان ايامي نفخة. |
17 Quid est homo, quia magnificas eum? Aut quid apponis erga eum cor tuum? | 17 ما هو الانسان حتى تعتبره وحتى تضع عليه قلبك |
18 Visitas eum diluculo et singulis momentis probas illum. | 18 وتتعهّده كل صباح وكل لحظة تمتحنه. |
19 Usquequo non avertes oculos a me? Nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? | 19 حتى متى لا تلتفت عني ولا ترخيني ريثما ابلع ريقي. |
20 Peccavi; quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? | 20 أأخطأت. ماذا افعل لك يا رقيب الناس. لماذا جعلتني عاثورا لنفسك حتى اكون على نفسي حملا. |
21 Cur non tollis peccatum meum et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce, nunc in pulvere dormiam; et, si mane me quaesieris, non subsistam! ”. | 21 ولماذا لا تغفر ذنبي ولا تزيل اثمي لاني الآن اضطجع في التراب. تطلبني فلا اكون |