Giobbe 7
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Nonne militia est vita hominis super terram, et sicut dies mercennarii dies eius? | 1 ¿No es una servidumbre la vida del hombre sobre la tierra? ¿No son sus jornadas las de un asalariado? |
2 Sicut servus desiderat umbram, et sicut mercennarius praestolatur mercedem suam, | 2 ¿Como un esclavo que suspira por la sombra, como un asalariado que espera su jornal, |
3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi. | 3 así me han tocado en herencia meses vacíos, me han sido asignadas noches de dolor. |
4 Si dormiero, dicam: Quando consurgam? Et rursum exspectabo vesperam et replebor doloribus usque crepusculum. | 4 Al acostarme, pienso: «¿Cuándo me levantaré?». Pero la noche se hace muy larga y soy presa de la inquietud hasta la aurora. |
5 Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris; cutis mea scinditur et diffluit. | 5 Gusanos y costras polvorientas cubren mi carne, mi piel se agrieta y supura. |
6 Dies mei velocius transierunt quam navicula texentis et consumpti sunt deficiente filo. | 6 Mis días corrieron más veloces que una lanzadera: al terminarse el hilo, llegaron a su fin. |
7 Memento quia ventus est vita mea, et non revertetur oculus meus, ut videat bona. | 7 Recuerda que mi vida es un soplo y que mis ojos no verán más la felicidad. |
8 Nec aspiciet me visus hominis; oculi tui in me, et non subsistam. | 8 El ojo que ahora me mira, ya no me verá; me buscará tu mirada, pero ya no existiré. |
9 Sicut consumitur nubes et pertransit, sic, qui descenderit ad inferos, non ascendet | 9 Una nube se disipa y desaparece: así el que baja al Abismo no sube más. |
10 nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus eius. | 10 No regresa otra vez a su casa ni el lugar donde estaba lo vuelve a ver. |
11 Quapropter et ego non parcam ori meo; loquar in tribulatione spiritus mei, confabulabor cum amaritudine animae meae. | 11 Por eso, no voy a refrenar mi lengua: hablaré con toda la angustia de mi espíritu, me quejaré con amargura en el alma. |
12 Numquid mare ego sum aut cetus, quia posuisti super me custodiam? | 12 ¿Acaso yo soy el Mar o el Dragón marino para que dispongas una guardia contra mí? |
13 Si dixero: Consolabitur me lectulus meus, et assumet stratum meum querelam meam, | 13 Cuando pienso: «Mi lecho me consolará, mi cama compartirá mis quejidos», |
14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties. | 14 entonces tú me horrorizas con sueños y me sobresaltas con visiones. |
15 Quam ob rem eligit suspendium anima mea, et mortem ossa mea. | 15 ¡Más me valdría ser estrangulado, prefiero la muerte a estos huesos despreciables! |
16 Desperavi; nequaquam ultra iam vivam. Parce mihi, nihil enim sunt dies mei. | 16 Yo no viviré eternamente: déjame solo, porque mis días son un soplo. |
17 Quid est homo, quia magnificas eum? Aut quid apponis erga eum cor tuum? | 17 ¿Qué es el hombre para que lo tengas tan en cuenta y fijes en él tu atención, |
18 Visitas eum diluculo et singulis momentis probas illum. | 18 visitándolo cada mañana y examinándolo a cada instante? |
19 Usquequo non avertes oculos a me? Nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? | 19 ¿Cuándo dejarás de mirarme? ¿No me darás tregua ni para tragar saliva? |
20 Peccavi; quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? | 20 Si pequé, ¿qué daño te hice, a ti, guardián de los hombres? ¿Por qué me has tomado como blanco y me he convertido en una carga para ti? |
21 Cur non tollis peccatum meum et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce, nunc in pulvere dormiam; et, si mane me quaesieris, non subsistam! ”. | 21 ¿Por qué no perdonas mis ofensas y pasas por alto mis culpas? ¡Mira que muy pronto me acostaré en el polvo, me buscarás, y ya no existiré! |